در سال 2008، هزینه‌ی سیستم‌های اسپرینکلر نصب شده، بسته به نوع و محل، چیزی بین 31/0 تا 66/3 دلار آمریکا در هر فوت مربع بود. سیستم‌های مسکونی نصب شده در زمان احداث اولیه‌ی ساختمان و با استفاده از منابع آب شهری، بطور میانگین حدود 35/0 دلار آمریکا در هر فوت مربع هزینه در بر داشتند. این سیستم‌ها را می‌توان در هنگام احداث یا در زمان نوسازی ساختمان نصب کرد. در برخی جوامع، قوانینی وجود دارد که تعبیه‌ی سیستم‌های اسپرینکلر مسکونی را لازم دانسته‌اند، بویژه در مواردی که دسترسی چندانی به منابع آب آتش‌نشانی شهری («شیرهای آتش‌نشانی») وجود ندارد. در ایالات متحده‌ی آمریکا، خانه‌های تک و دو خانواره الزامی به نصب سیستم‌های اطفاء حریق اسپرینکلر ندارند، اگرچه موارد متعددی از مرگ ناشی از آتش سوزی در این محل‌ها رخ می‌دهد. سیستم‌های اسپرینکلری مسکونی هزینه‌ی بالایی ندارند (تقریباً معادل هزینه‌ی فرش کردن یا سرامیک کردن کف خانه بر حسب واحد سطح)، اما نیازمند لوله‌کشی‌های آب بزرگتری نسبت به آنچه در حالت عادی در خانه‌ها نصب می‌شود هستند، بنابراین معمولاً هزینه‌ی بهسازی مقرون به صرفه نیست.
طبق گزارش انجمن علمی حفاظت در برابر حریق (NFPA)، آتش سوزی در هتل‌های مجهز به اسپرینکلر بطور متوسط 78% کمتر از آتش سوزی‌های رخ داده در هتل‌های فاقد این سیستم‌ها، خسارت به بار آورده‌اند (1983 تا 1987). NFPA اذعان می‌کند که متوسط خسارت بر هر فوت مربع از ساختمان‌های مجهز به اسپرینکلر، 2،300 دلار بوده است، در حالیکه رقم مشابه برای ساختمان‌های فاقد این سیستم، 10،300 دلار بوده است. انجمن NFPA می‌افزاید تا کنون گزارشی مبنی بر مرگ و میر در خارج از نقطه‌ی منشأ آتش در ساختمان‌هایی که بطور کامل به اسپرینکلر مجهز شده بوده‌اند، ارائه نشده است. اما اگر صرفاً از بُعد اقتصادی نگاه کنیم، تصویر فوق نمی‌تواند نمای کاملی از مسئله به دست دهد؛ در اینجا باید کل هزینه‌های نصب و هزینه‌های ناشی از فعال شدن سیستم در اثر عاملی غیر از حریق هم مد نظر قرار داده شوند.
انجمن NFPA بیان می‌کند که این انجمن «گزارشی از مرگ بیش از دو نفر طی حریقی که در یک ساختمان کاملاً تجهیز شده به سیستم اسپرینکلر رخ داده باشد و سیستم اسپرینکلر در آن به درستی عمل کرده باشد، در دست ندارد، مگر در اثر انفجار یا حریق آنی یا مواردی که در آن‌ها اعضای تیم اطفاء حریق صنعتی در حین عملیات سرکوب آتش کشته شده‌اند.