پست ها می بایست به منظور محدود کردن پخش شدن آتش ، حفاظت از کارکنان و خرابی های وارده به پست به نواحی آتش جداگانه ای تقسیم گردند. نواحی آتش می بایست از یکدیگر بوسیله سد کننده های آتش 1 (این سدکننده ها از مواد غیر قابل اشتعال مانند بلوک های بتونی، آجر، ورقه های فولاد یا بتون مسلح و … تشکیل می شوند) جدا شوند.
تعیین مرزهای نواحی آتش به ملاحظات زیر بستگی دارد.
انواع و مقدار و چگالی و موقعیت مواد قابل احتراق
• موقعیت و ترکیب تجهیزات پست
• اهمیت و نتیجه از دست دادن تجهیزات پست
• موقعیت قرارگیری آشکارسازهای آتش و سیستمهای جلوگیری از آتش
علاوه بر موارد فوق، مرزهای نواحی آتش برای جداسازی های زیر انجام می گیرد :
• اتاقهایی که کابل کشی در آن صورت گرفته و گالری کابل ها از نواحی مجاور
• سالن کنترل از نواحی مجاور
• اتاقهایی که تجهیزات الکتریکی اصلی در آن متمرکز شده، همچون اتاق کلیدخانه از نواحی مجاور
• اتاق باتری خانه از نواحی مجاور
• کارگاه تعمیرات از نواحی مجاور
• انبارها از نواحی مجاور
• دیزل ژنراتورهای اضطراری از یکدیگر (در صورت وجود چند دیزل ژنراتور) و از نواحی مجاور
• ساختمانهای اداری از نواحی مجاور
• اتاقهای مخابراتی از نواحی مجاور
اگر یک ناحیه آتش بعنوان یک ساختمان جدا شده و منفصل تعریف شده باشد ، این ساختمان می بایست از دیگر ساختمانها با یک فاصله مناسب جدا شود.