يكي از مهم ترين مشخصه هاي وقوع حريق افزايش دماي محيط مي باشد.دتكتور هاي حرارتي نسبت به درجه حرارت محيط اطراف خود و يا افزايش ناگهاني دما حساس مي باشند كه خود به دو گروه تقسيم مي شوند:
1- دتكتور حرارتي ثابت ( Fix Tempreature) :
دتكتور هاي حرارتي ثابت به گونه اي طراحي شده اند كه در صورت وقوع حريق ، افزايش دماي محيط ناشي از آن را حس نموده و اعلام نمايند.در اين نوع دتكتور ها يك دماي ثابت تعريف شده وجود دارد (اغلب 57 تا 65 درجه سانتي گراد ) كه اگر دماي محيط از آن بيشتر گردد ، دتكتور فعال گرديده و به پنل مركزي اعلام مي نمايد.
2- دتكتور حرارتي افزايشي ( Rate Of Raise ) :
دتكتور هاي حرارتي افزايشي به گونه اي طراحي شده اند كه علاوه بر اعلام افزايش دماي ثابت تعريف شده ، نسبت به نوسان ناگهاني دما نيز حساس مي باشند كه اين نوسانات و اندازه آن توسط استاندارد هاي بين المللي معين مي گردد.
از اين دتكتور ها در مكان هايي كه داراي نوسانات دما (مانند اتاق سرور و تانكر هاي نفت و … ) مي باشند نبايد استفاده نمود.