پروتکل ها در سیستم اعلام حریق

پروتکل ها زبان مشترک تجهیزات الکترونیکی می باشند. پروتکل ها در دو دسته ی پروتکل های باز و پروتکل های بسته طبقه بندی می شوند. زمانی که می گوییم یک شرکت از محصولات با پروتکل بسته استفاده می کند یعنی اطلاعاتی در مورد نحوه ی انتقال اطلاعات بین تجهیزات تولیدی خود را در اختیار دیگر سازندگان یا مصرف کنندگان نمی گذارد. به عبارت ساده تر یعنی اجازه نمی دهد شرکت های دیگر تجهیزاتی به مجموعه ی تجهیزات او اضافه کنند تا از پروتکل های مشترک استفاده کنند. دلایل زیادی برای این کار وجود دارد که مهم ترین آن ها صرفه های اقتصادی و جلوگیری از اختلالات فنی است. اما برخی از تجهیزات موجود در بازار از پروتکل های باز استفاده می کنند. دلیل این کار هم باز صرفه های اقتصادی است! شرکت هایی که خود هم سازنده ی پنل و هم سازنده ی دتکتور می باشند اغلب پروتکل های بسته را ترجیح می دهند. اما شرکت هایی که فقط تجهیزات پیرامونی یعنی مثلا دتکتور، آژیر یا فلشر می سازند از پروتکل های باز استفاده می کنند یا تجهیزات خود را کانونشنال می سازند که نیازی به تبادل اطلاعات از طریق پروتکل ها نداشته باشند.

برخی از این پروتکل ها به صورت ذیل می باشند:

Siemens: FDnet , C-Net, CAN, Cluster, Backbone, SAFEDLINK (UDP/IP),ISO1745

Notifier: OPAL , CLIP

System Sensor , Honeywell: CLIP

Mavili: VIP

SCAME: (Modbus)

INIM: (Enea, Argus, Opollo Discovery)

Hochiki: (ESP)

NSC: (ESP,Apollo XP95 & Discovery )

Teletek: (System Sensor, Teletek Electronic (TE))

SD3:(Jbus)