سیستم های اعلام حریق به چهار گروه زیر تقسیم میشوند.
- سیستم اعلان حریق آدرس پذیر
- سیستم اعلان حریق آدرس پذیر آنالوگ (هوشمند)
- سیستم اعلان حریق متعارف
- سیستم اعلام حریق بدون سیم (وایرلس)
توجه داشته باشید که هر یک از انواع فوق، خود به دو گروه خودکار و دستی تقسیم میشوند.
در سیستمهای دستی، شستی اعلام حریق، تنها منبع تشخیص حریق است. درواقع کار تشخیص حریق در اینگونه سیستمها فقط به انسان سپرده شدهاست و در مکانهایی که انسان حضور ندارد، کاربردی ندارند. بر خلاف سیستمهای دستی، سیستمهای اعلام حریق خودکار، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. سیستمهای خودکار، به دو گروه آدرسپذیر، و غیر آدرسپذیر تفکیک میشوند. در سیستم آدرسپذیر، علاوه بر اعلام حریق، محل دقیق وقوع آن نیز مشخص میشود.
انتخاب هر یک از سیستم های فوق بستگی به نوع پروژه، الزامات کارفرما و یا دستورالعمل مقام قانونی مسئول دارد. همینطور بحث قیمت تمام شده هر یک از سیستم های فوق نیز، جزو مباحث انکارناپذیر در انتخاب نوع سیستم در یک پروژه اعلام حریق می باشد.