فاکتورهای مقایسه پنل ها

– ویژگی های یک پنل اعلام حریق آدرس پذیر که می بایست مورد بررسی قرار گیرد: 

– تاییدیه ها و گواهینامه ها (بررسی استانداردها)

-تعداد لوپ ها و زون ها

– امکان توسعه (ماژولار بودن)

– تعداد تجهیزاتی که می توانند بر روی یک لوپ قرار بگیرند

– نوع پروتکل و سازگاری آن با تجهیزات محصولات مختلف

– تعداد ورودی خروجی ها و نوع آن ها

– IP پنل

– پورت های ورودی خروجی (RS232,RS485,USB,LAN)

– ابعاد، رنگ و جنس پوشش محفظه پنل

– دمای نگهداری، دمای عملکردی 

– حداکثر رطوبت مجاز برای عملکرد صحیح سیستم

– توان منبع تغذیه بر حسب وات

– ولتاژ ورودی (AC)

– ولتاژ عملکردی (DC)

– حداکثر جریان عملکردی (A)

– حداکثر طول لوپ 

– امکان شبکه شدن چند پنل اعلام حریق

– امکان قرار گرفتن پنل در شبکه های Local و اینترنت

– حداکثر فاصله ی ممکن برای شبکه کردن پنل ها

– نرم افزار برنامه نویسی (بررسی وجود لایسنس یا دانگل)

– نرم افزار مانیتورینگ (بررسی وجود لایسنس یا دانگل)

– گارانتی

– ویژگی های یک پنل اعلام حریق کانونشنال که می بایست مورد بررسی قرار گیرد: 

– تاییدیه ها و گواهینامه ها (بررسی استانداردها)

– تعداد زون ها

– امکان توسعه (ماژولار بودن)

– تعداد تجهیزاتی که می توانند بر روی یک زون قرار بگیرند

– تعداد ورودی خروجی ها و نوع آن ها

– IP پنل

– پورت های ورودی خروجی (RS232,RS485,USB,LAN)

– ابعاد، رنگ و جنس پوشش محفظه پنل

– دمای نگهداری، دمای عملکردی 

– حداکثر رطوبت مجاز برای عملکرد صحیح سیستم

– توان منبع تغذیه بر حسب وات

– ولتاژ ورودی (AC)

– ولتاژ عملکردی (DC)

– حداکثر جریان عملکردی (A)

– حداکثر طول لاین

– امکان شبکه شدن چند پنل اعلام حریق

– امکان قرار گرفتن پنل در شبکه های Local و اینترنت

– حداکثر فاصله ی ممکن برای شبکه کردن پنل ها

– نرم افزار برنامه نویسی (بررسی وجود لایسنس یا دانگل)

– نرم افزار مانیتورینگ (بررسی وجود لایسنس یا دانگل)

– مقانومت انتهای خط زون ها و آژیرها

– گارانتی

 

 

 

 

حریق در ماشین های الکتریکی (ترانسفورماتورها، مولدها و موتورها)

همین ماشین­های الکتریکی که تا به این اندازه به آرامش و رفاه بشر کمک کرده است در صورت استفاده و نگهداری غیر صحیح می­تواند جان انسان­ها را تهدید کند و خسارات مالی فراوان ایجاد کند. ماشین­های الکتریکی (ترانس­ها، مولدها و موتورها) گاه به جای این که کاری برای ما انجام دهند، کار دستمان می­دهند. این که در یک کارگاه یا کارخانه تاکنون حریقی اتفاق نیفتاده است لزوما دلیل بر ایمنی آن مکان نیست. فراموش نکنیم که آتش­سوزی­های بزرگ گاه فقط یکبار رخ می­دهند و همه چیز را با خود می برند. آتش سوزی در ترانسفورماتور­های روغنی و آتش سوزی ناشی از اضافه بار و جرقه زنی برخی موتورها و مولدها در مناطق خطر از مهمترین عوامل حریق ناشی از ماشین­های الکتریکی می­باشند. حریق در نیروگاه­ها، خطوط انتقال و پست­ها گاه اجتناب ناپذیر می­باشد و موجب قطع ارائه­ی خدمات به مشتریان می­شود. حداقل کردن زمان قطع از اولویت­های شرکت­های توزیع برق می­باشد. استفاده از سیستم­های اعلام و اطفای حریق به کاهش زمان قطع کمک شایانی خواهد کرد.

  • ·         آتش سوزی در ترانسفورماتور­ها:

ترانسفورماتورهای قدرت در پست­های انتقال و توزیع بیشترین سهم سرمایه گذاری را به خود اختصاص داده اند. با توجه به این که ضررهای ناشی از خروج یک ترانسفورماتور از شبکه می­تواند حتی به چندین میلیون دلار هم برسد لذا شناخت خطراتی که ممکن است عملکرد ترانس را دچار اختلال سازد و یا به سایر بخش­های شبکه آسیب برساند اهمیت حیاتی دارد.

–          امروزه در توان­های پایین اکثرا از ترانسفورماتورهای خشک استفاده می­کنند که به جای استفاده از روغن در آن­ها از صمغِ ریختگی استفاده می­شود اما در توان­های بالا ناگزیر به استفاده از ترانسفورماتورهای روغنی هستیم. در این گونه موارد باید ترانسفورماتورها را در محلی نصب کنیم که در صورت آتش­سوزی به افراد و تاسیسات دیگر صدمه نزند. روغن ترانسفورماتور یک ترکیب هیدروکربنی و از مشتقات نفتی است و گاهی به علت قوس ناشی از اضافه ولتاژ، اضافه بار، اتصال کوتاه، پایین آمدن سطح روغن، وجود رطوبت یا اسید در آن و یا خرابی بوشینگ و با کاهش مقاومت عایقی دچار حریق می­شود.اما این حریق چگونه رخ می­دهد؟ دمای زیاد قوس، روغن را تجزیه می­کند. بخارات روغن و گازهای مشتق شده در محفظه­ی ترانس جمع می­شوند و زمانی که منافذ خروجی پاسخگوی خروج این گازها نباشند باعث انفجار استیلنی یا هیدروژنی می­شود که پرتاب قطعات و آتش گرفتن روغن را در پی خواهد داشت. روغن ترانسفورماتور در حال حاضر بهترین گزینه برای کاربردهای عایقی و خنک کنندگی در توان­های بالا است و به دلیل احتمال بالای حریق باید از رسیدن آن به نقطه­ی اشتعال جلوگیری کنیم. درجه حرارتی که در آن گازهای جمع شده در بالای روغن در محفظه­ی ترانس شعله­ور می­گردد را نقطه­ی اشتعال می­گویند. روغن باید عاری از رطوبت و ناخالصی باشد (یا به اصطلاح خشک باشد) تا استقامت دی الکتریک و ولتاژ شکست عایقی آن کاهش نیابد. در ترانسفورماتورهای روغنی ما ناچار به استفاده از سیستم­های خنک کننده هستیم اما اگراین سیستم­های خنک کننده نتوانستند وضعیت پایدار ماشین را حفظ کنند ناچار به استفاده از رله­ها و وسایل حفاظتی خاص خواهیم بود. لازم به ذکر است که امروزه در بعضی از نیروگاه­های خاص، ترانسفورماتور­های خشکِ توان بالا هم به کار گرفته شده است اما آتش سوزی در ترانسفورماتورها فقط به دلیل استفاده از روغن نبوده و باید همواره مسائل حفاظتی را مد نظر داشت. خطا در شبکه و عمل نکردن سیستم­های حفاظتی، شکست عایقی و سوختن عایق کابل­ها، زلزله، تابش بیش از حد خورشید، خرابکاری، بی احتیاطی، بمباران هوایی دشمن و… می­توانند از عوامل این گونه حریق­ها باشند. دلایل بروز حریق در پست­ها را می­توان به ترتیب از ناحیه­ی ترانسفورماتورها، ترانسفورماتورهای جریان، اتاق کلیدها و کلیدهای روغنی، راکتورها، خازن­ها، ساختمان کنترل، گالری و کانال کابل­ها، برقگیر، اتاق دیزل ژنراتور اضطراری و … دانست. جالب اینجاست که بروز حریق در این موارد عموما از ناحیه­ی تجهیزات و تاسیسات است و خطای انسانی کمتر در آن دخالت دارد. اما با این اندازه احتمال ایجاد حریق در پست­ها چقدر باید در زمینه­ی حفاظت سرمایه گذاری کرد؟ غالبا 0.5 تا 2 درصد قیمت تمام شده­­ی پست را صرف مسائل حفاظتی می­کنند.



  • ·         
    خنک سازی ترانسفورماتورها:

یکی از راه­های جلوگیری از حریق در ترانسفورماتورها انتخاب ترانسفورماتور متناسب با توان است. در صورتی که از ترانسفورماتوری در توان بالاتر از توان نامی خود استفاده شود مسلما امکان ایجاد حریق وجود خواهد داشت.

انواع سیستم­های خنک سازی ترانسفورماتورهای روغنی متناسب با توان مورد نیاز:

1-      سیستم (Oil Natural-Air Natural) (در ترانسفورماتورهای با توان کم تا 30 مگاولت آمپر): هوا به طور طبیعی با سطح خارجی رادیاتور در تماس است و گردش روغن در ترانسفورماتور نیز به صورت طبیعی است یعنی روغن گرم بالا می­رود و روغن سرد جای آن را می­گیرد.

2-      سیستم (Oil Natural-Air Force(در ترانسفورماتورهای با توان بین 30 تا 60 مگا ولت آمپر): گردش روغن به صورت طبیعی است اما فن­های نصب شده روی بدنه­ی رادیاتورها تماس بدنه با هوای خارج را افزایش می­دهند.

3-      سیستم (Oil Force-Air Force) (در ترانسفورماتورهای با توان بیش از 60 مگا ولت آمپر): گردش روغن در داخل ترانسفورماتور به کمک فن تسریع می­یابد تا سرعت انتقال حرارت بیشتر شود. فن­ها هم همچنین تماس بدنه­ی رادیاتورها با هوا را افزایش می­دهند.

4-      سیستم (Oil Force-Water Force) (در ترانسفورماتورهای با توان بیش از 60 مگا ولت آمپر): ابتدا روغن توسط پمپ از بالای ترانسفورماتور وارد رادیاتور می­شود تا پس از عبور از آن از پایین رادیاتور وارد ترانسفورماتور گردد. آب خنک کنندگی هم در رادیاتور در خلاف مسیر روغن در رادیاتور وارد ترانسفورماتور می گردد.

5-      سیستم (Oil Directed-Water Force) (در ترانسفورماتورهای با توان بیش از 60 مگا ولت آمپر): به منظور کاهش هر چه بیشتر دمای سیم پیچ­ها و هسته­، روغن را توسط پمپ با فشار و جهت مناسب از قسمت تحتانی تانک ترانسفورماتور به داخل سیم پیچ­ها و هسته هدایت می­کنند. ضمنا مکانیزم به کار گرفته شده در سیستم OFWF در این روش هم به کار گرفته می­شود.

معمول ترین روش اطفایی برای جلوگیری از حریق­های ترانسفورماتور، آب و در برخی موارد فوم است اما اگر از این روش استفاده کنیم باید ابتدا رله­ها، برق ترانس را قطع کرده باشند. البته در صورتی که ترانسفورماتور در ناحیه ی بسته ای قرار گرفته باشد می توان از سیستم های اطفای گازی مناسب نیز بهره جست. چرا که آب در صورت آتش گرفتن روغن ترانسفورماتور خود باعث شعله ورتر شدن حریق خواهد شد!

  • ·         تذکرها و هشدارها:

–          نصب ترانسفورماتورهای روغنی در فضاهای بسته مانند ساختمان­ها ممنوع است.

–          اگر آتش­سوزی ترانسفورماتورها را از دسته­ی B (کلاس B) حریق­­­ها بدانیم بهترین روش مبارزه با آن استفاده از پودر شیمیایی (بی کربنات سدیم یا بی کربنات پتاسیم یا مونوآمونيوم فسفات) و گاز CO2 است.

–          احداث سد کننده­های آتش در اطراف ترانس­های توان بالا کمک شایانی به کاهش تلفات ناشی از آتش سوزی خواهد کرد. این سد کننده­ها می­توانند دیوارهای بتونی، آجر، ورقه­های فولاد، بتون مسلح و …. باشند.

–           بررسی دوره­ای سلامت رله­های REF، بوخهلتس، تانک پروتکشن، فشار شکن و … و بررسی دوره­ای سایر اجزا مانند فن ترانس، برقگیرها و … ضروری می­باشد.

–          تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از آشکارسازی امواج صوتی ناشی از وقوع تخلیه­ی جزئی در ترانسفورماتور که در اثر حباب­های گاز محفظه­ی روغن به وجود می آیند یک روش تشخیص خطر برای پیشگیری از انفجار ترانسفورماتور است.

–          چاله­ی تخلیه­ی روغن و آب حتما باید در پست­ها پیش بینی شود. چون بعد از شکست تانک و خاموش شدن آتش، روغن و آب باید در جایی مهار شوند.

–          ترانسفورماتورها و ریکتیفایرهای جوشکاری نیز در صورت مشکلات فنی و یا استفاده­ی غیر صحیح می­توانند باعث حریق شوند. (مخصوصا در جوشکاری خودروها، محفظه­های سوخت و جوشکاری در مناطق حاوی گازهای قابل اشتعال)

  • ·         سیستم­های اعلام و اطفای حریق در ترانسفورماتورهادر اتاقک هر دستگاه ترانسفورماتور تعدادی آشکارساز حرارتی (دتکتور حرارتی) قرار می­دهیم. مثلا اگر سیستم اعلام حریق کانونشنال (معمولی) باشد و تعداد دتکتورها شش عدد باشد. آن را در دو زون (ناحیه) سه تایی قرار می­دهیم. در صورتی که یک دتکتور تا سه دتکتور یک زون فعال شود آلارم در تابلو کنترل محلی سیستم اطفای حریق ترانس­ها فعال می شود و نیز آژیر به صدا در می آید. اگر یک دتکتور از یک زون و دتکتور دیگر از زون دوم فعال شود سیستم اتوماتیک اطفای حریق فعال می شود. برای تشخیص حریق در تاسیسات برقی علاوه بر دتکتورهای حرارتی از دتکتورها و حسگرهای زیر نیز استفاده می شود:

–          دتکتورهای دودی

–          دتکتورهای شعله

–          دتکتورهای گازی (دتکتورهای گازی بسته به نوع گاز می توانند عملکردهای مناسبی قبل  و یا در آستانه­ی شکل گرفتن حریق داشته باشند.)

–           دتکتورهای حرارتی خطی (Linear Heat Detector) ( برای حفاظت ترانس استفاده کرد که هم نصب آن­ها ساده­تر است و هم می­تواند گاها فاصله­ی حریق تا مرکز کنترل را تشخیص دهد. )

–          سنسور دمای نقطه داغ (Hot spot temperature sensor)

–          سنسورهای حرارتی صنعتی (که نسبت به ترانس چهار یا شش عدد در اطراف ترانس نصب می گردد)

–          سنسور دمای روغن بالا

–          سنسور موج فشار ناگهانی (Sudden pressure surge sensor)

برای جلوگیری از خطا، عملکرد دو سنسور با هم را مبنای عملکرد سنسور اطفا قرار می­دهند.

                 ·         آتش سوزی در موتورها و مولدها:

دلایل حریق در موتورها و مولدها:

1-      جرقه زنی

2-      اضافه بار

3-      اتصال کوتاه

می دانیم که موتورها و مولدهایDC ، موتورهای القایی روتور سیم پیچی، موتورهای یونیورسال و بعضی دیگر از موتورهای الکتریکی به علت عمل کموتاسیون جرقه تولید می­کنند. این جرقه­ها در مناطق حاوی گازهای قابل انفجار باعث انفجار و آتش سوزی­های شدید می­شوند. در صورتی که ماشین­های الکتریکی در بار نامی خود کار نکنند و جریان بیش از جریان نامی از سیم پیچ­های آن­ها بگذرد گرمای زیاد عایق را از بین برده و باعث اتصال کوتاه در سیم پیچ­ها می­شود و در این حالت اگر رله­های اضافه بار و یا اتصال کوتاه عمل نکنند احتمال ایجاد حریق در شبکه­ی برق خانگی نیز وجود خواهد داشت.

تذکرها و هشدارها:

–          یکی از دلایل حریق در مولدها (ژنراتورها) رعایت نکردن ایمنی در هنگام ریختن سوخت می­باشد.

–          کابل­ها در صورتی که دچار اضافه جریان شوند و رله­ها عمل نکنند. عایق­ آن­ها که عموما PVC می­باشد دچار حریق می شود. در نتیجه در نواحی با احتمال حریق بالا باید از کابل­های مقاوم در برابر حریق استفاده کرد.

–          آتش­سوزی ناشی از مدارهای الکتریکی و الکترونیکی جزء دسته­ی C حریق­ها (کلاسC) می­باشد و باید توسط گاز CO2 یا ترکیبات هالن (Halon) خاموش گردد. در نتیجه استفاده از سیستم پاشیدن آب به صورت اتوماتیک (sprinkler یا water spray) و سیستم­های آب آتش نشانی دیگر تنها زمانی مجاز خواهد بود که قبل از آن رله­هایی جریان تغذیه را قطع کرده باشند.

–          در اتاق­های کنترل به علت انبوهی کابل­های کنترل و قدرت، احتمال حریق زیاد است. اتاق کنترل بهتر است که دو راه خروج داشته باشد و درهای آن به سمت بیرون باز شود. چون کابل­های به کار رفته در این اتاق­ها اکثرا کندسوز هستند و حرارت زیادی تولید نمی­کنند برای بالا بردن حساسیت عموما از دتکتورهای دودی استفاده می­کنند. دتکتورها برای اطمینان بیشتر در دو زون به صورت کراسینک قرار می­گیرند تا تنها در صورت اعلام حریق از دو طرف، سیستم اطفا فعال شود. (در کلیدخانه، باطری خانه و دیزل خانه نیز تقریبا طراحی سیستم اعلام و اطفا به همین منوال است.)

–          کابل­ها را می­توان با روش­هایی در برابر حریق محافظت کرد: محفاظت از کانال کابل­ها، دفن مستقیم کابل، قرار دادن مانع (سد کننده) بین سینی کابل­ها و در ورودی و خروجی کانال­ها، قرار دادن تهویه در کانال­ها، ممانعت در برابر ورود مواد قابل احتراق مانند روغن به کانال و … . (برای آشکارسازها باید از کابل­های مقاوم در برابر حریق استفاده کرد. ضمنا کابل­های تشخیص و اعلام حریق باید از کابل­های قدرت جدا شوند.)

–          چون گاز CO2 خود نیز خطرناک است. در مکان­هایی که سیستم اطفا وجود دارد باید آژیر و چرا­غ­ها گردانی هم برای اطلاع رسانی نسبت به فعال شدن سیستم اطفا وجود داشته باشد.

منابع:

–          سیستم­های اعلام و اطفای حریق در پست­های فشار قوی (دفتر نظام فنی اجرایی) – نشریه­ی شماره­ی 477

–           Overheat and Fire Protection for Transformers (PROTECTOWIRE Fire Systems)

–          Transformer fire protection (US department of the interior Bureau of Reclamation )

–          کاتالوگ­ها و منوال­های محصولات شرکت­ زیمنس

–          استانداردهای BS و NFPA

–          ماشین­های الکتریکی AC فنی و حرفه­ای (رشته­ی الکتروتکنیک)

و منابع اینترنتی پراکنده

تجهیزات ضد انفجار

برخی از سازندگان تجهیزات اعلام حریق ضد انفجار عبارتند از:

– MEDC

– Siemens

– E2S

– Spectrex

– STAHL

– CEAG

– CORTEM

– BARTEC

–  

 در نواحی ای که احتمال انفجار در آن ها وجود دارد سیستم های اعلام حریق برای این که کارایی لازم را داشته باشند بایستی خود در اثر انفجار دچار آسیب نشوند. لذا به تجهیزاتی که در این نواحی قابل استفاده است تجهیزات ضد انفجار یا Explosion Proof می گویند. شایان ذکر است که در نواحی ای که گازهای قابل انفجار وجود دارند تجهیزات علاوه بر ضد انفجار بودن می بایست Seal نیز باشند تا خود در اثر جرقه و یا جریانات الکترونیکی باعث حریق نشوند!

 

 

 

 

منبع تغذیه اعلام حریق

برخی برندهای موجود در بازار:

– Meanwell

– Vesda

– Q&W

– Delta

– ACRO

– MW

 نکته مهم: در صورتی که منبع تغذیه را برای ماژول ها یا تجهیزاتی مثل دتکتورهای شعله و بیم به کار می برید فراموش نکنید که باید از منبع تغذیه ی دارای باطری شارژر استفاده کنید و یا این که علاوه بر منبع تغذیه معمولی، باطری شارژر مستقل را نیز در نظر بگیرید. (بدیهی است که منبع تغذیه ی جداگانه برای این تجهیزات باطری مستقل نیز می خواهد! چون باطری پنل تنها متعلق به منبع تغذیه ی خود پنل است)

از تغذیه ی Aux خود پنل ها تنها در صورتی که از محاسبات جریانی تجهیزات پنل مطمئین هستید و مغایر دستورالعمل های محصول نباشد استفاده کنید.

  —————————–

 منبع تغذیه یا به صورت ترانس کاهنده به همراه مدار یکسوسازی داخل پانل قرار می گیرد و یا به صورت مجزا از بیرون پانل کنترل متصل می­شود. ولتاژ خروجی منبع تغذیه معمولا 24 ولت DC و قدرت جریان دهی آن حدود 2 آمپر است. قدرت جریان دهی منابع تغذیه­ی جداگانه حدود 3 تا 6 آمپر است و در دستگاه­های بزرگ و در دستگاه­های بزرگ با تعداد Zone بالا استفاده می­شود. در مواقع قطع برق منبع تغذیه­ی اظطراری که معمولا عبارت از 2 عدد باطری خشک (بدون نیاز به سرویس و نگهداری) 12 ولت می­باشد که به طور سری بسته می­شوند تا 14 ولت DC را تامین کنند. در حالت عادی که برق 220 ولت وصل است سیستم باطری­ها را شارژ کرده و برای مواقع قطعی برق نگه می­دارد و هنگاه بروز قطعی برق به طور اتوماتیک وارد مدار می­شوند بسته به تعداد زون­های تابلو اصلی در آمپر ساعت­های مختلفی استفاده می­شوند. برای تابلوهای 2 زون باطری­های 2 آمپر ساعت و برای تابلوهای 4 الی 12 زون 7 آمپر ساعت و برای تابلوهای 12 الی 24 زون باطری 12 آمپر ساعت مناسب می­باشد. معمولا باطری­ها در داخل تابلو کنترل قرار می­گیرند. بعد از نصب سیستم باید باطری­ها را قبل از اتصال پانل شارژ کرد و سیستم را با باطری­های شارژ شده روشن نمود.

برای تغذیه­ی الکتریکی سیستم اعلام حریق باید خط جداگانه­ای در نظر گرفته شده باشد و بر روی فیوز و کلید تغذیه­ی اصلی حتما باید جمله­ی «خط اعلام حریق، کلید قطع نشود» با وضوح کامل نوشته شده باشد.

نکات زیر حتما باید مورد توجه قرار گیرد:

–       سیستم­های اعلام حریق به غیر از اتصال به شبکه­ی الکتریکی ساختمان باید مجهز به سیستم برق اضطراری و باتری نیز باشد.

–       خط تغذیه­ی تابلوی کنترل مرکزی اعلام حریق باید کاملا اختصاصی باشد.

–       توان باتری­ها باید به اندازه­ای باشد که حداقل 30 دقیقه سیستم را در حال کار نگه دارد. برای حفاظت بیشتر بهتر است که باتری­ها توان کار طی 24 ساعت را داشته باشند.

–       منبع تغذیه باید مجهز به سیستم صوتی اتمام باتری باشد که در صورت سرآمدن زمان شارژ باتری، هر یک دقیقه یک بار سیگنال صوتی را به گوش راهبران سیستم برساند.

–       منبع تغذیه­ی اضطراری باید به صورت اتوماتیک باشد و حداکثر ظرف مدت 30 ثانیه در مدار استفاده قرار گیرد.

–       یک نشانگر باید به طور مستمر روشن بودن دستگاه را نشان دهد.

–       منبع تغذیه­ی سیستم اعلام حریق در اماکن مسکونی باید توان تغذیه­ی الکتریکی زنگی با شدت صوت 85 دسی­بل را به مدت حداقل 4 دقیقه داشته باشد.

–       خروجی منبع تغذیه نباید از 30 ولت تجاوز کند.

–       منبع تغذیه­ی اعلام حریق  به به گونه­ای در سیستم نصب شود که دسترسی برای خاموش کردن سهوی آن وجود نداشته باشد.

–       شارژ باتری­ها نباید فاصله­ی زیادی با تابلو کنترل مرکزی و باتری­ها داشته باشد. این فاصله به طور معمول حداکثر 3 متر در نظر گرفته می­شود.

کابل اعلام حریق

کابل سیستم های اعلام حریق مطابق با استانداردهای بین المللی و قوانین آتش نشانی های محلی یشنهاد می شود که از نوع کابل های ضد حریق (مقاوم در برابر حریق)، Fire resistant یا Fire Retardant باشند.

از جمله برندهای مطرح تولید کننده کابل های ضد حریق می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– Nexans

– Birtas Etabir

– Draka

– Cavicel

– 2MKABLO

– ELan

– (FCT (bericacavi

یک سیستم اعلام حریق و یا یک سیستم فعال کننده ی فرمان های اطفای حریق خود می بایست از کابل کشی مناسبی برخوردار باشد تا حریق در عملکرد آن اختلالی ایجاد نکند. جدای از استفاده از داکت ها و لوله های مناسب برای کابل کشی انتخاب نوع کابل مناسب چه از لحاظ سایز (در فواصل طولانی) و چه از لحاظ نوع پوشش بسیار مهم است. کابل های مقاوم در برابر حریق و کابل های دارای پوشش های فلزی محافظ همواره می بایست در نقاط حساس طراحی در نظر گرفته شوند. کابل های خطوط تشخیص که اکثرا دتکتورها روی آن قرار می گیرند اغلب سایز 1.5 دارند و کابل هایی که فعال ساز آژیرفلشرها و سایر تجهیزات خروجی هستند سایز 2.5 را برایشان در نظر می گیرند. کابل های خطوط شبکه ی پنل ها (که اغلب گذرگاه های RS485 را به هم متصل می کنند) کابل های تلفنی معمولی، Cat5 و یا کابل شبکه برای اتصال درگاه های اترنت است. 

کابل­کشی سیستم اعلام حریق

نصب و استقرار تجهیزات سیستم اعلام حریق طبق استاندارد BS 5839 و کابل­کشی طبق استاندارد BS 6207 انجام می­گیرد. به طور کلی می­توان سیم­های مدار اعلام حریق را به دو گروه تقسیم کرد و با توجه به خصوصیات هر گروه کابل مناسب با آن را به کار برد:

گروه یک: کابل­هایی که بعد از آشکار شدن حریق استفاده نمی­شوند مانند کابل­های دتکتورها و شستی­ ها.

گروه دو: کابل­هایی که بعد از کشف حریق استفاده می­شوند مانند کابل­های منبع تغذیه و آژیرها و چراغ­ ها

در حالت کلی می­توان برای هر دو گروه کابل 1.5 میلی­متر مربع با روپوش و عایق پروتودور استفاده کرد ولی در مکان­ هایی که امکان ضربه یا ساییدگی و جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد باید کابل­ها را حفاظت مکانیکی کرد. می­توان در مورد سیم­های آژیرها و چراغ­ها برای حفاظت، آن­ها را داخل دیوار زیر حداقل 12 میلی­متر گچ به صورت توکار گذاشت. کابل­های سیستم اعلام حریق باید جدا از سایر کابل­ها سیم­کشی شوند. تست کابل­ها توسط اهم متر انجام می­شود و در صورت استفاده از از مگا اهم سنج باید تمام تجهیزات اعم از دتکتور، آژیر، پانل کنترل و … را از مدار باز کرد تا ولتاژ تست بالا به آن­ها آسیب نرساند. کابل­کشی سیستم­های عادی به صورت رادیال یا خطی و کابل­کشی سیستم­های هوشمند به صورت حلقوی انجام می­گیرد. در انتهای مسیر زون­ها همیشه یک مقاومت موازی با خط که مقدار آن معمولا 4.7 یا 6.8 کیلو اهم است متصل می­کنند یا از واحد انتهای خط AEOL استفاده می­نمایند.

مشخصات کابل سیگنال

کابل سیگنال جهت اتصال به تمامی عناصر مدار به غیر از کابل تغذیه شامل می­باشد. بدین منظور از کابل­های سه رشته­ای با سطح مقطع 1.5 یا 2.5 میلی­متر مربع استفاده می­شود. در صورتی­که طول مسیر کابل در هر زون کمتر از 1000 متر باشد از کابل با مقطع 2.5 میلی­متر مربع استفاده می­شود.

نوع کابل سیگنال با توجه به محل عبور کابل تعیین می­ گردد. در صورتی­که کابل از مناطق با نویز زیاد عبور نماید. مانند کابل برق فشار قوی یا کابل­های مخابرات در این­صورت از کابل شیلد دار(نوع متداول cY (1) Ys) استفاده می­گردد و در غیر این صورت از کابل معمولی. درجه­ی نویز این کابل 1 می­باشد. کابل سیگنال روکار یا داخل لوله می­بایست قدرت تحمل 30 دقیقه حریق را داشته باشد.

تست تجهیزات اعلام حریق

برای تست تجهیزات مختلف تسترهای مختلفی وجود دارد.

– تست دتکتورهای نقطه ای دودی و حرارتی : معروف ترین تستر موجود در بازار با نام Solo شناخته می شود که محصول شرکت No climb است.

تست دتکتورهای شعله، بیم، دتکتورهای گازی و … هر کدام توسط تسترها و شبیه سازهای منحصر به خود انجام می گیرد که معمولا توسط خود سازنده آن تجهیزات ارائه می شود. همچنین تست دتکتورهای شعله با تاباندن نوری که در رنج طول موج دتکتور شعله وجود دارد انجام می گیرد.باید توجه داشت که جهت تست دتکتورهای شعله معمولا نمی­ توان از خود شعله استفاده نمود (ابعاد شعله و و جود آن در بعضی از سایت­ها مشکل آفرین است). به خاطر همین از شبیه­ ساز (Simulator) استفاده می­شود.

شبیه ­سازهای شعله بر دو نوع است:

1- شبیه­ ساز   IR /IR /IR –IR /IR –IR با تشعشات مشابه

2- شبیه ­ساز UV/IR

این شبیه­ سازها از فاصله­ ی 9 تا 12 متری می­ توانند تشعشع مورد نظر را به دتکتور بفرستد.

 

– تست دتکتور بیم با صفحه ای توری شکل که مثابه وضعیت دود در هوای محیط می باشد انجام می شود.

– تست دتکتورهای گازی نیز اغلب با اسپری هایی که حاوی گازهای مربوطه می باشد انجام می گیرد.

نرم افزارهای اعلام حریق

برای سیستم های اعلام حریق سه دسته نرم افزار وجود دارد.

– نرم افزارهای راه اندازی (اکثر پنل ها بدون نرم افزار هم از طریق خود پنل امکان برنامه ریزی های ساده و اولیه را فراهم می سازند. اما این کار اغلب زمانبر و طاقت فرسا می باشد. اکثر شرکت ها نیز برخی از قسمت های برنامه ریزی را تنها از طریق نرم افزار ممکن ساخته اند. برخی از پنل ها برای برنامه ریزی نیاز به دانگل های نرم افزاری و سخت افزاری دارند.)

– نرم افزارهای مانیتورینگ

– نرم افزارهای طراحی (مانند نرم افزارهای لوله کشی دتکتورهای Air Sampling، نرم افزارهای طراحی تجهیزات روی لوپ و … ) 

برخی از نرم افزارهای پنل های موجود در بازار به شرح ذیل می باشند:

(Siemens (Algoworks, Advancis, Siwenoid

(Eltek (Fire Win

(Inim (Smartleague, Smartlook

(Airsense (remote, PSCAD

(Notifier (Noti-Fire-Net-2000-N, PK(Ext,G100,G100R), SW1-N, SW3-N, SW5-N

(Teletec (ProsTE, OBSERVER

(SD3(Siwenoid

(Minimax(Siwenoid

(LST(Siwenoid

 

 

 

 

 

دتکتور ویدیویی

شرکت های فعال در این حوزه از قرار زیر می باشند:

– D-Tec

 – Argus

– …

در این روش با استفاده از تکنولوژی پردازش تصویر اقدام به کشف حریق خواهد شد. با توجه به این که دیگر نیازی به رسیدن  دود و حرات به تجهیز مانند دتکتورهای نقطه ای نخواهد بود لذا در صورت تشخیص صحیح حریق سرعت تشخیص به مراتب بالاتر خواهد بود. لذا آشکارسازهای ویدئویی متنوعی امروزه با آلگوریتم های مختلف پردازش تصویر به بازار معرفی شده اند. 

– کشف حریق بر اساس مدل rgb و اندازه گیری بی نظمی برای استخراج پیکسل های آتش و دود می تواند یکی از روش های مورد استفاده باشد.

– …

  کارکرد بسیار مهم این دتکتور برای فضاهای باز است. چرا که در فضاهای باز با توجه به این که جریان هوا تراکم دود را کاهش می دهد، دتکتورهای نقطه ای دود معمولی قادر به پاسخگویی نخواهند بود. در این تکنولوژی دتکتور ویدئویی (دوربین یا وب کم) تصویر ناحیه ی حفاظتی را به صورت دائمی پردازش خواهد کرد. 

دتکتور کابلی (LHD) حرارتی

دتکتورهای LHD که در بازار به دتکتورهای کابلی (کابل حرارتی) معروفند برای تشخیص حریق در شرایط خاص مانند حفاظت از ترانسفورماتورها، سینی کابل ها، مخازن نفتی، تسمه نقاله ها و … استفاده می شوند. در نوع معمولی از این سیستم دو رشته سیم که در دمای خاصی مثل 105 درجه ی سانتی گراد به هم دیگر اتصال می یابند آلارم را در پنل اینجاد می کنند.

LHD ها در دو نوع آنالوگ و دیجیتال تولید می شوند. 

 دتکتورهای LHD آنالوگ عموما چهار سیمه مسی و فیبر نوری و دتکتورهای LHD دیجیتال دو سیمه هستند.

برندهای کابل حرارتی خطی موجود در بازار ایران::

– Protectowire

– APsensing

– Sensa

– ProLine

– Patol

– Termostick 

کابل حرارتی خطی فیبر نوری

انواع دیگری از کابل های حرارتی نیز وجود دارند، نظیر دتکتورهای حرارتی کابل فیبر نوری. در این نوع دتکتور، در ساختمان داخلی کابل از فیبر نوری استفاده شده است که طول کابل 5 کیلومتر افزایش می­ یابد. هنگامی که در یک نقطه در طول کابل، درجه حرارت بیشتر از محل­های دیگر شود، نور ارسال شده در آن نقطه از کابل شکسته شده و برگشت پیدا می­کند. در این حالت دتکتور از زمان رفت و برگشت جهت پیش­بینی محل حریق استفاده می­کند. دقت این نوع سیستم در حد چند سانتی­متر اختلاف می­باشد. این کابل می تواند بسته به نوع محصول زون بندی شده و به صورت لوپ در مکان های حفاظتی توزیع شود. کاربرد عمده ی این دتکتورها برای مکان هایی مانند تونل هاست.  پنل مخصوص این دتکتور قابلیت آنالیز اطلاعات گرفته شده توسط کابل و ارسال اطلاعات از طریق پروتکل های مختلف مانند Modbus و TCP/IP  به تجهیزات دیگر مانند پنل های اعلام حریق و یا SCADA را دارا می باشد. 

نوع دیگر دتکتورهای حرارتی خطی، دتکتورهای حرارتی خطی از نوع لوله حامل گاز اشت. در نوع گازی دتکتور حرارتی خطی (Line Type Heat Detector) از یک دتکتور (فشار سنج) و لوله­ ی مسی با طول 20 تا 130 متر استفاده می­شود، که فشار گاز لوله، شرایط و محیط را بیان می­ کند. با بالا رفتن دمای محیط، فشار گاز درون لوله تغییر می کند. کنترلر متصل به این لوله گاز، دائما در حال سنجش فشار گاز داخل این لوله است و به قدری حساس است که کوچکترین تغییرات فشار درون لوله را می تواند تشخیص دهد.

دتکتور حرارتی صنعتی

انواع مختلف این دتکتور در بازار به صورت ذیل می باشد:

– FENWAL

– THEHRMOSTICK

– MEDC

– GE

در نواحی صنعتی که IP بالایی برای تجهیزات مورد نیاز است دیگر از دتکتورهای حرارتی معمولی نمی توان استفاده کرد.

 

 

دتکتور مکشی (تنفسی یا استنشاقی)

انواع مختلف این دتکتور در بازار به صورت ذیل می باشد:

– Xtralis (Vesda)

– Airsense

– Wagner

– Securiton

– FAAST

 

زمانی که نیاز به تشخیص سریع حریق در مراحل اولیه ی شکل گیری آن داریم دتکتورهای نقطه ای دیگر به کار نمی آیند. به جای انتظار برای رسیدن دود به سنسور در دتکتور نقطه ای، دتکتور تنفسی (ASD:Air Sampling Smoke Detector ) که (HSSD:High Sensitivity Smoke Detector) نیز نامیده می شود، به وسیله ی موتوری که در داخل آن وجود دارد و از طریق لوله کشی هایی که در قسمت های مختلف آن سوراخ هایی ایجاد شده است از هوای محیط نمونه برداری می کند و با پردازش روی نمونه هوای دریافتی در صورت وجود ذرات شبیه دود آلارم را اعلام می کند.

از موارد استفاده از این نوع دتکتورها سرور روم ها، مراکز اسناد، اتاق های تابلوهای برق و … است. سیستم لوله کشی این دتکتورها علاوه بر سقف اصلی می تواند از داخل سقف ها و کف های کاذب یا روی رک ها و تابلوهای برق کشیده شود و حتی گاه  لوله ها را از داخل رک ها و تابلوهای برق نیز عبور می دهند.  

——————————————–

این دتکتور بر اساس نمونه­گیری از هوای یک فضای معین وجود دود را که ممکن است ناشی از حریق باشد تشخیص می­دهد. یک هواکش نسبتا کوچک، یک یا دو دتکتور دودی و برد الکترونیکی­ای که عمل پردازش و ارزیابی را به عهده دارد، اجزای اصلی این نوع دتکتور را تشکیل می­دهند. هواکش داخل این محفظه از طریق معابر لوله­ای شکل، هوا را به داخل دستگاه می­مکد. هوا پس از ورود به داخل محفظه از یک صافی عبور نموده و از مسیر استقرار دتکتورهای دودی به سمت منفذ خروجی هدایت می­شود. دتکتورها و پردازشگر داخل دستگاه، وضعیت هوا را از نظر مقدار غلظت دود مورد سنجش قرار می­دهند.

لوله­های هوا در زیر سقف اجرا می­شوند و در فواصل معین و مناسبی دارای منافذی برای داخل شدن هوا به شبکه هستند. در فضاهایی که دارای سیستم تهویه­ی مطبوع و هواساز هستند، می­توان به جای اجرای لوله­کشی در زیر سقفف، نمونه­گیری را از طریق هوای برگشت هواساز انجام داد.

یکی از مزایای این دتکتور حساسیت زیاد در حجم قابل قبول (فضای حفاظتی) می­باشد. به طوری که به این  دتکتور HSSD(High Sensitivity Smoke Detector ) نیز می­گویند.

درجه­ی حساسیت این دتکتور در 3 سطح می­باشد.

(Normal (N معمولی

(Ehhanced (E  قابل قبول

(High (H فوق­العاده

در دتکتورهای HSSD، حساسیت  بر اساس درصد اشغال حجم به وسیله­ی دود در محفظه­ی دتکتور بیان می­شود. به نقل دیگر درصد پخش نور لیزر (Scattering) در محفظه، در هنگام عبور هوا (دود) در طول یک متر.

واحد اندازه­گیری

(Obs/metter (persentage obscuration per-meter   %

(درصد تیرگی بر متر)

استانداردهای مربوطه (استانداردهای بریتانیا)

استاندارد BFPSA) British Fire Protection System Association)  سه نوع حساسیت برای دتکتورهای نوع Aspirating در نظر گرفته است:

  %5 Obs/mette  Normal حساسیت نرمال

  %2 Obs/mette Ehhanced   حساسیت قابل قبول

 0.8 % Obs/mette  High  حساسیت زیاد

حجم فضا یا اتاق مورد حفاظت تاثیر مستقیمی بر رقیق یا غلیظ بودن دود و در نتیجه حساسیت سیستم دارد. عامل موثر دیگر در غلظت دود و حساسیت سیستم، مقدار هوای تازه و جبرانی است.

تعداد منافذ نمونه­گیری که در فواصل سقفی بر روی لوله­ی اصلی قرار می­گیرند، عامل مهمی در تعیین حساسیت سیستم هستند، هر یک از منافذ نمونه­گیری را می­توان هم­چون یک دتکتور دودی فرض کرد و در این صورت در فضاهایی که هوا ساکن یا با سرعت بسیار کمی در جریان است می­توان فواصل منافذ را مانند دتکتور دودی 7.5 متر در نظر گرفت. این در حالی است که عرض فضای مورد نظر بیش از 5 متر باشد. تحت این شرایط حساسیت سیستم در حد طبیعی و معمولی خواهد بود.

در سیستم با حساسیت زیاد فواصل منافذ می­باید 3.5 متر و برای حساسیت خیلی زیاد 2.5 متر باشد. در فضاهایی که هوا در جریان و حرکت است، برای حساسیت معمولی همان فاصله­ی 7.5 متر در نظر گرفته می­شود اما برای حساسیت زیاد 5متر و برای حساسیت خیلی زیاد 3.5 متر منظور می­گردد. البته کارخانجات سازنده بر اساس آزمایشاتی که بر روی محصول خود انجام می­دهند فواصلی را برای در نظر گرفتن منافذ روی شاخه­­ی اصلی تعیین می­کنند که مبنای نصب و اجرا قرار می­گیرند.

دتکتور بیم

برندهای موجود در بازار برای این دتکتورها از قرار زیر است:

 – Siemens

– The Fire Beam 

– (FireFighting (FIRERAY

– Notifier

– Mavigard

 

برای خرید بیم دتکتور و  دریافت بهترین قیمت فروش بیم دتکتورهای اعلام حریق با ما در تماس باشید.

تلفن: 22915668

دتکتورهای Beam (اشعه ای) که در برخی از محصولات به دتکتورهای خطی هم معروفند در دو نوع در بازار به چشم می خورند. در یک نوع از طراحی این دتکتورها فرستنده و گیرنده در دو طرف یک ناحیه و در برابر یک دیگر قرار می گیرند و در نوع دیگر فرستنده گیرنده در کنار یکدیگر و در برابر آن ها صفحه ی رفلکتور قرار می گیرد.

——————————————-

در مواردی که بخواهیم مکان وسیعی مانند سالن یک کارخانه و یا سالن موزه و … را تحت پوشش سیستم اعلام حریق قرار دهیم و نصب دتکتورهای معمولی مشکل و یا غیر اقتصادی باشند از این نوع دتکتورها استفاده می­گردد.

این  نوع دتکتورها دارای یک قسمت فرستنده (TX) هستند که اشعه­ای به سمت گیرنده (RX) می فرستد. این دو قسمت در دو سمت سالن نصب می شوند و هرگاه عاملی مانند دود بین این دو عنصر واقع شود و ارتباط اشعه را قطع کند باعث اعلام خطر می گردد. در بعضی از این نوع دتکتورها فرستنده و گیرنده روی یک قسمت وجود دارد و در قسمت روبرو  یک انعکاس دهنده (Reflector) نصب می­گردد. این دتکتورها می توانند فضایی به پهنای 15 متر و به طول 10 الی 100 متر را تحت پوشش خود قرار دهند و ارتفاع نصب آن­ها بین 2.7 متر تا 25 متر است. ولتاژ کار آن­ها 24 ولت DC و جریان مصرفی درحالت ساکن حدود 50 میلی آمپر و در هنگام اعلام خطر 70 میلی آمپر است. هر چه فاصله­ی بین گیرنده و فرستنده افزایش یابد جریان مصرفی نیز افزایش می یابد.

 اصول شناخت این دتکتور (Beam) به­خاطر جبران ناتوانی دتکتورهای نقطه­ای می­باشد. این نوع دتکتور به صورت شعاعی (Projector) عمل کرده و به دو نوع تقسیم می­شود، در نوع اول فرستنده و گیرنده از هم جدا هستند و در نوع دوم فرستنده و گیرنده بر روی یک قاب سوار و از یک رفلکتور برگشت شعاع نوری استفاده شده است. نوع معمول و مورد استفاده، نوع دوم می­باشد.

تعاریف

Beam Range:

فاصله­ی خطی بین فرستنده، گیرنده و رفلکتور

Detector Coverage:

سطح قابل پوشش (حفاظتی) که به وسیله­ی دتکتور محافظت می­شود. در این سطح حساسیت دتکتور در حد قابل قبول می­باشد.

Reflector:

(آینه) تجهیزی که سیگنال نور را برگشت داده تا به گیرنده برسد.

Sensitivity:

قابلیت تشخیص دود در مکان­های مختلف سطح حفاظتی. این حساسیت بیشتر بسته به غلظت، حجم و بزرگی ذرات دود می­باشد.

Stratification

(لایه بندی) لایه­های دود که بستگی به درجه­ی حرارت حریق دارد. حریق­های داغ لایه­های بزرگ و حریق­های گرم لایه­های کوچک­تر دارند.

Transparence (Filters)

 حساسیت یک دتکتور نسبت به دود که از داخل یک جعبه­ی شیشه­ای یا پلاستیکی شفاف سنجیده می­شود.

این مورد بخشی از استاندارد تست می­باشد و جهت بررسی کاربرد این دتکتور در وضعیت جوی نامساعد و یا وجود موانع شفاف مثل شیشه در مقابل آن به کار می­رود.

عملکرد

دتکتور شامل یک گیرنده و فرستنده و یک رفلکتور می­باشد. فرستنده­ طیف نوری در ردیف طیف مادون قرمز را به صورت متقارن به سمت رفلکتور می­فرستد. در رفلکتور نور رفلکت (منعکس) می­شود و در گیرنده این نور گرفته شده، درصد انتشار و درصد جذب نور مقایسه و وضعیت محیط بررسی می­گردد. در شروع کار دتکتور اولین مقدار جذب شده پس از تنظیم آینه و دتکتور را به عنوان مبنا قرار می­دهد. در صورتی­که در مراحل بعدی درصد نور جذب شده کمتر باشد (طبق تنظیم مثلا کمتر از 60%) این مرحله به عنوان وجود مانع تلقی شده و موجب ارسال آلارم می­گردد.

تنظیمات : در تنظیمات نور ساتع شده از  فرستنده 100% در نظر گرفته شده و درصد نور گرفته شده توسط گیرنده (مثلا 60%) که به عنوان مبنا یا Threshold است، مبنای کار قرار می­گیرد. 40% نور تلف شده به علت عدم تقارن در فرستنده، درصد کم گرد و خاک محیط، عدم انعکاس کامل توسط منعکس کننده و درصد کمی انعکاس توسط گیرنده و هم­چنین تغییر ماهیت نور در این فاصله به واسطه­ی عوامل محیطی می­باشد. قابل توجه است که امکان دارد تمامی طیف نوری فرستنده یکدست نبوده و در یک طول موج مشخصی نباشد. بنابراین امکان تغییر حالت یا عدم تبدیل آن به ولتاژ – جریان در گیرنده وجود دارد. این مسئله در فاصله­های بالاتر بهتر مشخص می­شود. با توجه به این­که در این نوع دتکتور، فاصله­ی حرکتی طیف نور دو برابر فاصله­ی گیرنده و رفلکتور است ولی شعاع حفاظتی فقط از آینه تا فرستنده و گیرنده حساب می­شود.

در هنگام کار، وجود ذرات گاز، دود، اجسام صلب و مایعات باعث عدم رسیدن شعاع کافی نور به گیرنده شده و آلارم درآن ظاهر می­شود. به خاطر کم کردن امکان اشتباه، این حالت بایستی حدود 5 ثانیه به صورت دائمی در دتکتور وجود داشته باشد تا آلارم ظاهر شود. اگر درصد نور رسیده به گیرنده را 100%  در نظر بگیریم، می­توان حساسیت آن را بین 30% تا 90% تنظیم نمود. در بعضی از دتکتورها رنج حساسیت 30،50 و 70 می­باشد. در این نوع دتکتور، تغییرات کم نور از نظر شعاعی و حجمی و کیفیتی باعث ایجاد آلارم در گیرنده نمی­شود. در محاسبه­ی حساسیت، نسبت نور دریافت شده به نور سد شده مد نظر می­باشد.

استاندارد (BS 5445.Part 5)،(UL268) و (NFPA 72) اصول را در این دتکتور مشخص می­کند. این دتکتور مانند دتکتورهای نوری نقطه­ای نسبت به رنگ دود حساسیت داشته و دودهای سیاه رنگ(جاذب شعاع نوری) را سریع­تر کشف می­کند.

تنظیم ضریب بهره Automatic Gain Control) AGN)

 بعضی از عوامل محیطی مانند رطوبت و گرد و غبار ایجاد اشکال تدریجی در این نوع دتکتور می­کند. مثلا وجود گرد و غبار دائمی در محیط یا نشست آن بر روی آینه یا دتکتور و در حالت عادی بعد از مدتی آلارم­های رندم به وجود می­آورد. تعبیه­ی سیستم AGN در دتکتور باعث تغییر ضریب بهره یا حساسیت به مقدار کم می­شود.

در این سیستم که از یک ریز پردازنده­ی الکترونیکی (میکروپروسسور) با نرم افزار خاص استفاده شده، اثر گرد و غبار و رطوبت بر روی دتکتور جبران می­شود، یعنی درصد ضایعات اندازه­گیری و به صورت نرم افزاری جبران می­گردد. این درصد محدود و مطابق با Threshold می­باشد، بنابراین به مرور AGC کاهش بهره­ی دتکتور را جبران می­نماید. این مسئله تا آن­جا ادامه می­یابد که دتکتور یا آینه نیاز به تمیز کاری یا تعویض پیدا کند.

تجهیزات جانبی Accessories

وجود یک تجهیز جانبی می­تواند جهت آدرس­دهی برای دتکتور Beam این دتکتور Conventional را به یک دتکتور آدرس­پذیر (Addressable) تبدیل کند. هم­چنین می­توان آن را به یک سیستم فرمان از راه دور تبدیل نمود. علاوه بر آن وجود کیت پروسسور می­تواند برد و سطح حفاظت دتکتور را افزایش دهد، به طوری­که یک دتکتور می­تواند سطحی به اندازه­ی یک میدان فوتبال فوتبال را حفاظت کند. در این حالت فاصله­ی خطی 70 تا 100 متر جزء شعاع حفاظتی می­شود.

Self test، آژیر، کنترل از راه دور(Remote Control) و تنظیم حساسیت از راه دور جزء مزیت­های سیستم می­باشد. همانند دتکتورهای سقفی این نوع دتکتور نامناسب جهت محیط­های خارجی (Outdoor) است. رطوربت، یخ­زدگی و باران از عوامل محیطی هستند که باعث عدم کارائی دتکتور Beam می­شوند. وجود یخ در روی دتکتور، آینه و فاصله­ی بین آن، کارائی دتکتور را کم و این تجهیز را ناکارامد می­نماید.

دتکتور گازی

دتکتورها (آشکارسازهای) گازی برای تشخیص انواع گازهای سمی و قابل اشتعال به کار می روند که دارای انواع مختلفی از نظر تکنولوژی عملکرد هستند. برخی از برندهای دتکتور گاز موجود در بازار از این قرارند:

 – Crowcon

– Recom

– Oggioni

– MSA

– Oldham

– Thorn

– Gastron

– Sensitron

– Drager

– Oliver – IGD

– Zeta

– Honeywell

– و…

نمونه یک دتکتور گازی ضد انفجار از برند Crowcon

دتکتورهایی که برای تشخیص گازهای مختلف استفاده می شوند اغلب در دو گروه دسته بندی می شوند. دتکتورهای تشخیص دهنده ی گازهای  سوختنی و قابل انفجار (  -Combustible Flammable) و دتکتورهای تشخیص دهنده ی گازهای سمی (Toxic) که هر یک بسته به نوع گاز در برندهای مختلف وجود دارند. (دتکتورهای گاز اکسیژن Oxygen را اغلب در این دو دسته طبقه بندی نمی کنند.) در برخی برندها دتکتورهای گازی با تشخیص چند نوع گاز مختلف نیز وجود دارند. بیشتر این نوع دتکتورها از دو قسمت Transmitter و Sensor تشکیل شده اند. Transmitter ها گاه به قابلیت های کنترلی و نمایشی نیز مجهزند. ذکر این نکته لازم است که اکثر سنسورها تاریخ انقضا دارند و می بایست به کالیبره کردن آن طبق دستورالعمل و توسط افراد آموزش دیده توجه کرد. برخی سازندگان دتکتورهای گازی برای دتکتورهای خود پنل های مخصوص دتکتورهای گازی نیز تولید می کنند اما اغلب دتکتورهای گازی را با ماژول به پنل ها متصل می کنند.


نمونه یک دتکتور موضعی گاز شهری

 انواع سنسورها:

Catalytic

Electrochemical

Infrared

Open-Path

Thermal conductivity

انواع خروجی دتکتورهای گازی:

4-20 میلی امپر دو سیمه و سه سیمه

خروجی رله ای (سه رله ی آلارم، پری آلارم و فالت)

نمونه یک دتکتور گاز شهری با خروجی رله، که معمولا در سیستم های اعلام حریق پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

برای تشخیص نشتی گاز و اعلام خطر قبل از به وجود آمدن حریق خصوصا در محل­­ هایی که از گازهای سوختنی (قابل اشتعال) (LPG,CNG) استفاده می­ شود این دتکتورها مورد استفاده قرار می­­گیرد. مبنای تشخیص برخی از آن­ها بوی گاز می­باشد و به صورت دیواری یا سقفی نصب می­شوند. مورد استفاده­ی آن­ها در آپارتمان­ها، هتل­ها و مراکز صنعتی می­باشد. برخی از انواع این دتکتورها قادرند در صورت کشف نشتی گاز به یک شیر فرمان بدهند و مسیر گاز را ببندند.

نکته: در دتکتورهای پیشرفته­تر تغییرات چگالی گاز توسط مبدل تبدیل به یک جریان 4 تا 20 میلی آمپر شده و با یک کابل سه سیمه برای اندازه­گیری و کنترل به پانل کنترل مرکزی ارسال می­شود. هم­چنین سیستم­هایی با دتکتور و تابلو مرکزی مخصوص وجود دارند که میزان گاز منو اکسید کربن (CO) را در محیط تشخیص داده و در صورت کم بودن غلظت آن یک سیستم تهویه را راه­ اندازی می کند و در صورت زیاد بودن غلظت آن در هوای محیط اعلام خطر می­نماید. مورد استفاده­ی این دتکتورها در پارکینگ­های عمومی و در تونل­های زیرزمینی و محل­ هایی می­ باشد که از سوخت منو اکسید کربن زا مانند زغال یا نفت استفاده می کنند.

 

سیستم اعلام حریق بدون سیم

در نواحی ای که امکان سیم کشی وجود نداشته باشد از سیستم های اعلام حریق بی سیم استفاده می شود. از دلایل استفاده از تجهیزات بی سیم می توان مشکلات فنی ناشی از عبور کابل، فاکتور زیبایی و … را نام برد. 

—————————————-

دتکتورهای دودی بدون سیم مانند یک فرستنده با امواج رادیویی (RF) و یا حتی امواج خیلی بلند (VHF) عمل نموده و به هنگام فعال شدن، سیگنال کد شده­ای را برای مرکز اعلام حریق که عمل­کردی هم­چون گیرنده را دارد ارسال می­کنند. سیگنال­های اختصاصی می­توانند تا 256 کانال مختلف را در بر گیرند.

انرژی الکتریکی این­گونه دتکتورها به وسیله­ی باطری تامین می­شود و در صورت افت ولتاژ، سیگنال جداگانه­ای موجب به صدا در آمدن زنگی در داخل گیرنده می­شود.دتکتورهای بدون سیم اغلب از نوع دودی فتوالکتریک مورد استفاده قرار می­گیرند. اما انواع دودی یونیزاسیون آن نیز برای استفاده در اماکن وجود دارد.

برخی دتکتورهای بی سیم دارای زنگ هشدار در ساختار داخلی خود هستند که به کمک باتری به صورت منحصر به فرد و خودکفا عمل می­کنند. در واقع این نوع دتکتورها به صورت محلی مورد استفاده قرار می­گیرند و نیازی به سیستم مرکزی ندارند. دامنه­ی استفاده از چنین دتکتوری بسیار محدود و مناسب اماکن بسیار کوچک با کاربری محدود است.

 

 

 

 

ماژول های اعلام حریق

ماژول های هر سیستم اعلام حریق بر اساس پروتکل های خاص آن سیستم طراحی یا در نظر گرفته می شوند. این ماژول ها می توانند به صورت های ذیل باشند:

– ماژول اتصال تجهیزات کانونشنال ورودی به لوپ سیستم آدرس پذیر

– ماژول اتصال تجهیزات کانونشنال خروجی به لوپ سیستم آدرس پذیر

– ماژول رله ی خروجی برای فرمان به تجهیزات اعلام حریق، اطفای حریق، خاموش کردن سیستم های تهویه و … 

– ماژول مانیتورینگ برای اطلاع از وضعیت کنتاکت های ولوها، پرشر سوئیچ ها و … 

– ماژول اتصال شبکه های داخلی پنل های اعلام و اطفای حریق

– ماژول اتصال به شبکه های خارجی LAN، BMS، Ethernet و … 

——————————————————— 

مدول­ های رابط (Interface Module):

برای ارتباط و شناسایی اجزای قابل آدرس­دهی سیستم به کار می­ رود. در بین دتکتورها و اجزای مدار، جهت عمل­کرد سوئیچ­های بدون ولتاژ (کنتاکتت)، قرار می­ گیرد و وضعیت عمل­کرد هر زون را نشان می­ دهد. از کنتاکت­ های آن جهت فعال شدن سیستم اطفا، سیستم فراخوان آسانسور، توقف دهنده یا ارتباط با پانل­ های دیگر استفاده می­شود.

 مبدل مدار آدرس­پذیر به متعارف:

در برخی حلقه­های آدرس­پذیر به دلیل پاره­ای ملاحظات لازم می­آید که برای برخی فضاهای خاص از مدار و تجهیزات متعارف استفاده شود. برای به وجود آوردن چنین امکانی مبدل­ها به کار برده می­شوند. از طریق این مبدل­ها می­توان تجهیزات متعارف را از طریق تابلوی کنترل مرکزی آدرس­پذیر تغذیه نمود. این مبدل­ها یا بردهای میانجی دارای دو مدار تغذیه ­(قدرت) و تشخیص هستند.

مبدل­ها می­توانند برای هر دو مدار شعاعی و حلقوی سیستم­های متعارف مورد استفاده قرار گیرند و به این وسیله شبکه­های متعارف را به شبکه­های آدرس­پذیر یا هوشمند مرتبط سازند.

برد میانجی شبکه:

به کمک بردهای میانجی یا کارت­های شبکه می­توان چندین تابلوی کنترل مرکزی اعلام حریق را به هم مرتبط نمود. در این شبکه­ها هر یک از تابلوهای کنترل می­توانند شبکه­ی اعلام و هشدار اختصاصی خود را داشته باشند و نمایشگر آن­ها وضعیت محدوده­ی تحت کنترل خودشان را به صورت محلی نشان دهند و در عین حال می­توان تابلوی کنترل اصلی و نمایشگری برای نمایش وضعیت کل شبکه و سیستم در نظر گرفت.

طول کل کابل­کشی در شبکه­ی تابلوهای کنترل مرکزی اعلام حریق نباید از 2km تجاوز کند در غیر این صورت باید از تقویت کننده­های کمکی میان راهی استفاده کرد و برای برقراری شبکه از فیبر نوری بهره برد.

کارت­های شبکه به صورت یک برد الکترونیکی در داخل هر یک از تابلوهای کنترل مرکزی قرار می­گیرند.

 برد میانجی سریال:

این کارت الکترونیکی در تابلوی کنترل مرکزی قرار گرفته و می­تواند از طریق درگاه سریال بین تابلوی کنترل مرکزی و تجهیزات خارجی دیگر مانند پرینتر و یا سیستم مدیریت ساختمان ارتباط برقرار کند.

طول کابل مربوط به درگاه سریال نباید بیشتر از 10 متر باشد، اما تحت شرایطی می­توان تا 50 متر نیز از کابل سریال استفاده نمود. اما در این حالت سرعت انتقال داده کاهش خواهد یافت.

درگاه­های سریال ممکن است از نوع 9 پین یا 25 پین باشند.

 رله­ ی خط:

نوعی واحد خروجی برای سوئیچینگ و راه­اندازی تجهیزات کمکی با وظایفی مانند خاموش کردن دستگاه­های گرمایشی و تهویه­ی مطبوع برای جلوگیری از انتشار دود و حریق به سایر مناطق و تحریک مدارهای درهای حریق و درهای اضطراری خروجی و یا کنترل شیرهای سوخت.

این رله­ها می­توانند از طریق تابلوی کنترل مرکزی، شستی­ها و دتکتورهای حریق به صورت تکی یا گروهی در مدار قرار گرفته و عملیات سوئیچینگ برای راه­اندازی سیستم­های مختلف را به عهده گیرند. رله­ها می­توانند از نوع آدرس­پذیر باشند. رله­ها دارای تیغه­های باز یا بسته هستند که بنا به ضرورت در مدار قرار می­گیرند.

  بردهای کمکی خروجی و ورودی:

برای توسعه­ی عملکرد بردهای اصلی تابلوی کنترل مرکزی می­توان از انواع بردهای کمکی قابل برنامه­ریزی چند راهه برای اتصال خروجی­ها و ورودی­های شبکه­ی اعلام حریق استفاده نمود. هر یک از این بردها شامل چندین رله هستند که هر یک می­توانند با تیغه­های باز و بسته عملیات کلید زنی را انجام دهند.

 ولتاژ تغذیه­ی این برد 24 ولت مستقیم است و جریان آن در حالت آماده به کار 31 میلی­­آمپر و در حالتی که کلیه­ی رله­ها در مدار استفاده قرار می­گیرند برابر 130 میلی­آمپر است. ظرفیت گذر جریان از هر تیغه 2 آمپر تحت ولتاژ 30 ولت مستقیم یا متناوب است. هر تیغه­ی رله دارای یک دیود نوری قرمز رنگ به علامت عمل نمودن آن است.

برخی از این گونه بردها مناسب بهره­برداران برای خروجی­های با جریان پایین­تر هستند، تصویر زیر طرح­واره­ای از یک برد 24 مداره­ی قابل برنامه­ریزی است که قابلیت استفاده برای جریان­های تا 18 میلی­ آمپر دارد، جریان تغذیه­ی آن­ها در حالتی که کلید خروجی­ها فعال باشند 47 میلی­آمپر و در حالت آماده به کار برابر 9 میلی­ آمپر تحت ولتاژ 14 ولت مستقیم است. در این گونه بردها هر خروجی، یک ترانزیستور NPN (کلکتور باز ) است.

تجهیزات ورودی و خروجی:

انواع  تجهیزات با عمل­کرد رله­گونه که در سیستم اعلام حریق برای کنترل درها، دمپرها، سوئیچ­های جریان آب، دتکتورها، شستی­ها و آژیرها مورد استفاده قرار می­گیرد. این گونه تجهیزات قابل برنامه­ریزی هستند و قابلیت کاربرد در سیستم­های آدرس­پذیر و هوشمند را دارا می­باشند.

 این گونه تجهیزات دارای حافظه­ای برای ثبت اطلاعات عمل­کردی، تعمیر و نگهداری، عیوب و تعداد هشدارها و تاریخ هشدار هستند که اطلاعات جمع­آوری شده در آن را می­توان بر روی کامپیوترهای شخصی پیاده نمود. از سوی دیگر چنین تجهیزاتی می­توانند اطلاعات ورودی از سوی انواع دتکتورها را به مراکز کنترل اعلام حریق ارسال کنند

شستی اعلام حریق

شستی های اعلام حریق معمولا در دو نوع فشاری قابل ریست شدن و شیشه شکستنی ساخته می شوند که برای اعلام حریق دستی به کار می روند. در هر دو نوع در حالت عادی کنتاکت شستی باز است (N.O) و در حالت اعلام حریق، یک مقاومت سری شده با سوئیچ داخلی شستی که مقدار آن معمولا 470 اهم است در مسیر زون به طور موازی با سایر تجهیزات روی زون و مقاومت انتهای خط قرار می گیرد. با قرار گرفتن مقاومت 470 اهم در مسیر زون، کنترل پنل این شرایط را به عنوان شرایط آلارم تشخیص داده و آژیر اعلام حریق فعال می شود.

در نوع شیشه­ ای شستی تحت فشار قرار دارد و با شکسته شدن شیشه آزاد شده و کنتاکت بسته می­ شود. شستی معمولا دارای سوئیچی برای ری ست (Reset) کردن می­باشد تا بعد از استفاده از شستی بتوان دوباره آن ­را به حالت عادی بازگرداند.

شستی اعلام حریق با شیشه شکستنی

محل نصب شستی­ها باید در مسیرهای خروجی ساختمان و در دسترس و در معرض دید باشد تا احیانا اشخاص برای به صدا درآوردن سیستم اعلام حریق به محل وقوع حریق نزدیک نشوند و به سمت خروجی­ها بروند. فاصله­ی نصب شستی­ها حداکثر 45 متر و ارتفاع نصب آن 1.4 متر از کف تمام شده می باشد.

معمولا روی شستی­ها کلمه­ ی Fire نوشته می­شود و به رنگ قرمز می باشند.

در هر زون حفاظتی حداقل یک پوش باتن (شستی اعلام حریق) می­بایست وجود داشته باشد. تمام شستی های موجود در یک سیستم اعلام می­بایست دارای یک ساختار باشند و نیاز به شکستن با چکش نباشد، بلکه با فشار، شیشه شکسته شده و پوش باتن فعال گردد.

 زمان اعلام پس از فشار دادن شستی نباید بیش از 3 ثانیه طول بکشد، اما زمان بهینه، یک ثانیه می­باشد. ریست کردن (Reset) شستی های با شیشه شکستنی معمولا با تعویض شیشه امکان پذیر باشد و در برخی دیگر از شستی های قابل ریست شدن، این کار معمولا از طریق کلید ریست شستی انجام می گیرد.

هم­چنین در محل ­های آتش­زا، شستی های سیستم­ آدرس­پذیر نبایستی تاخیر مرسوم را داشته باشد ولی با این حال زمان حداکثر سه ثانیه حد مجاز می ­باشد. 

شستی های تمامی برندهای اعلام حریق دارای یک LED می­ باشند که در هنگام عملکرد فعال می­ شوند. اما در سیستم­ هوشمند، فعال شدن LED با دستور از پانل مرکزی انجام می­ شود. 

مقالات مرتبط با شستی اعلام حریق

  • قیمت شستی اعلام حریق
  • استاندارد نصب شستی اعلام حریق
  • شستی اعلام حریق ضد انفجار
  • شستی توقف عملیات اطفاء (آبی)
  • شستی تخلیه سیستم اطفاء (زرد)
  • آموزش نصب شستی اعلام حریق
  • نقشه سیم کشی شستی اعلام حریق
  • نحوه ریست کردن شستی اعلام حریق
  • شستی اعلام حریق دو مرحله ای

پنل اعلام حریق

چنان­چه دتکتورها را سلول عصبی و سیم­ها و کابل­ها را رشته­های عصبی بنامیم، می­توانیم تابلوی کنترل مرکزی را مغز سیستم اعلام حریق محسوب داریم. تابلوی کنترل مرکزی ضمن پایش کلیه­ی ورودی­­ها، کلیه­ی سیستم­های خروجی را نیز کنترل می­کند و در عین حال توان الکتریکی کلیه­ی بخش­ها از طریق همین تابلو تامین می­شود.

منبع تغذیه­ی اصلی تابلوهای کنترل از نوع AC و منبع تغذیه­ی ثانویه­ی آن­ها از نوع DC است. انواع دتکتورها و شستی­های اعلام حریق، تجهیزات ورودی تابلوی کنترل محسوب می­شوند. اطلاعات مربوط به وضعیت اماکن مختلف از طریق این­گونه تجهیزات جهت پردازش و فعال نمودن تجهیزات خروجی در اختیار تابلوی کنترل مرکزی قرار می­گیرد.

آژیرها، چراغ­های شنیداری و انواع تجهیزات عمل­کننده­ی دیگر مانند رله­های فراخوان آسانسور، بازکن درهای اضطراری و دمپرهای حریق از جمله تجهیزات خروجی محسوب می­شوند.

انتخاب تابلوی کنترل مرکزی اعلام حریق تابعی است از اندازه­ی ساختمان، کاربری، تعداد مناطق و تجهیزات مورد نیاز ورودی و خروجی اعلام حریق. بر ا ین اساس و بر پایه­ی نوع سیستم طراحی شده می­توان از انواع تابلوهای کنترل مرکزی متعارف، آدرس­پذیر و یا هوشمند استفاده کرد.

تابلوهای مرکزی باید در نقاطی از ساختمان نصب شوند که احتمال وقوع حریق در آن­ها کم­تر است و در عین حال رفت و آمد پرسنل نگهداری­ کننده­ی ساختمان در آن­جا بیشتر است. به گونه­ای که کارکنان حاظر در محل به محض عمل نمودن دتکتورها و روشن شدن چراغ­های مربوطه به منطقه­ای که در آن حریق روی داده است از وضعیت خطرناک مطلع شوند و بتوانند اقدامات لازم را به سرعت و با دقت انجام دهند.  بدین معنی که  باید در محلی نصب شود که به راحتی قابل مشاهده باشد. معمولا در ورودی­ها و محل­هایی که ماموران آتش­نشانی داخل می­شوند نصب می­گردد.  

محل نصب مرکز اعلام حریق باید کاملا روشن باشد، بنابراین لازم است مکانی که در آن تابلوی کنترل مرکزی نصب شده است مجهز به سیستم روشنایی اضطراری باشد. ضروری است که پلان­های ساختمان در محل نصب مرکز  اعلام حریق بایگانی و نگهداری شوند، تا نیروهای امداد که خارج از ساختمان در محل حاظر می­شوند با دسترسی به نقشه­های ساختمان بتوانند عملیات امداد را بهتر و سریع­تر راهبری کنند. برای انتخاب تابلوی کنترل مرکزی باید 20 درصد اضافه ظرفیت برای توسعه­ی آتی مدارها و حلقه­های تشخیص در نظر گرفت.

این پانل­ها به دو نوع آنالوگ و میکروپرسسوری تقسیم می­شوند. پانل­های کنترل باید قادر به تشخیص و اعلام خطای اتصال کوتاه یا قطعی مدار باشند. و هم­چنین در مواقع قطعی برق به طور اتوماتیک برق اضطراری را توسط باطری ­های به مدار اعمال کند.پانل ­ها معمولا دارای امکاناتی نیز برای تست قسمت­های مختلف مدار نیز می باشند. از نظر ظرفیت پانل­ها را با زون تقسیم بندی می­کنند که معمولا به صورت 2، 4، 8، 16، 24 و 32 زون ارائه می شوند. در بعضی از پانل­ها می­توان با اضافه کردن کارت­های الکترونیکی (EXTENTION CARD) تعداد زون ­ها را افزایش داد. خود مرکز کنترل باید توسط یک دتکتور دودی حفاظت شود. ارتفاع نصب آن حدود 1.8 الی 2 متر است و باید محل نصب آن­ را از نظر دستکاری افراد غیر مجاز و یا احتمال خرابکاری مورد توجه قرار داد. تعداد دتکتورهای قابل اتصال به هر زون توسط کارخانه­ی سازنده تعیین می­شود.

در سیستم اعلام حریق نحوه­ی ارتباط دتکتورها با پانل مرکزی به این صورت است که در مواقع بروز حریق، تحریک دتکتور یا فشار دادن شستی اعلام حریق باعث ایجاد یک اتصال کوتاه نسبی در مدار می­شود و جریان مدار افزایش می­یابد.(نه به حدی که به عنوان اتصال کوتاه کامل شناخته شود و باعث اعلام خطا شود.) در نتیجه مرکز کنترل اعلام حریق می­نماید. مرکز کنترل از طریق مدار الکترونیکی بعد از تشخیص حریق رله­های مربوطه را وصل کرده و آژیرها و چراغ­های اعلام خطر را به کار می­اندازد.

تابلوهای کنترل مرکزی بسته به نوع سیستم، قطع نظر از دریافت سیگنال­های ورودی و صدور فرامین خروجی برای تجهیزات خروجی ممکن است توانایی پشتیبانی عملیات دیگری را نیز داشته باشد.

صحت عمل­کرد سیستم، تغییر آدرس­ها، امکانات برنامه­ریزی و دلخواه سازی تنظیم زمان، راه اندازی مجدد دتکتورها، ساکت نمودن آژیرها و خاموش نمودن تجهیزات هشدار دیداری، ذخیره­ی اطلاعات و رویدادها، نمایش وضعیت، برقراری ارتباط تلفنی با مراکزی مسئول، چاپ گزارش­ها و کنترل کلیه­ی رله­ها از جمله عملیاتی است که تابلوی کنترل مرکزی اعلام حریق قادر به انجام آن­ها هستند.

بر همین اساس تابلوهای کنترل مرکزی ممکن است شامل همه و یا تعدادی از کلیدها و دیودهای نمایشگر زیر باشند. البته تابلوهای کنترل مرکزی هوشمند یا آدرس­پذیر جدا از چراغ­های راهنما دارای صفحه­ی نمایش­گر مخصوص هستند و امکان اتصال به رایانه و ثبت اتفاقات از طریق آن را نیز دارند و در عین حال می­توانند با تجهیزاتی هم­چون مدم یا کارت شبکه از راه دور نیز کنترل شوند.

برخی از کلیدهای عمل­کننده و دیودهای راهنما عبارتند از :

کلید تمرین: کلیدی برای قطع ارتباط بین تابلوی کنترل مرکزی با مدارهای تکرار کننده و ستاد آتش­نشانی برای انجام عملیات آزمایش و اطمینان از صحت عمل­کرد مدار.

کلید راه اندازی مجدد: برای باز گرداندن سیستم به حالت عادی.

کلید سکوت: برای قطع صدای هشدار دهنده­های صوتی

کلید ورود اطلاعات: کلیدها و دکمه­های روی تابلوی کنترل مرکزی برای وارد نمودن کلمه­ی عبور و یا تنظیم شرایط

دگمه­های جهت­دار یا کلیدهای پیکان: کلیدهای پیکان با جهات چهارگانه­ی پایین، بالا، راست و چپ برای دستیابی به اطلاعات و دسترسی به فهرست تنظیم شده است.

دگمه­ی فرمان: کلید با دگمه­ای برای انجام تغییرات در فهرست­­های مختلف مطابق نیاز کابر نشان­گرهای دیداری تابلوی کنترل مرکزی اعلام حریق از نوع دیودی به رنگ­های مختلف هستند. البته در بسیاری از مراکز اعلام حریق پیشرفته به غیر نشان­گرهای دیودی، اتفاقات بر روی صحنه­ی نمایش درج می­گردد. دیودهای مورد استفاده در تابلوهای کنترل به منظور اعلام موارد زیر مورد استفاده قرار می­گیرند:

   –   هشدار حریق (معمولا به رنگ قرمز)

–       پیش هشدار حریق (معمولا به رنگ کهربایی)

–       بروز عیب در داخل تابلوی کنترل مرکزی (معمولا به رنگ کهربایی)

–       بروز عیوب خارجی (معمولا به رنگ کهربایی)

–       بروز عیب در ریزپردازنده (معمولا به رنگ کهربایی)

–       برقراری جریان درست تغذیه­ی الکتریکی (معمولا به رنگ کهربایی)

–       عیب در سیستم (معمولا به رنگ کهربایی)

–       عیب در سیستم هشدار و بروز نقص در مدار اعلام­کننده­های صوتی (معمولا به رنگ کهربایی)

–       عیب در حلقه (معمولا به رنگ کهربایی)

–       عیب زمین، اتصال مدار به زمین (معمولا به رنگ کهربایی)

–       برقراری ارتباط، دیود با حالت چشمک زن برای وقتی که ارتباط سیستم با تابلوی کنترل مرکزی برقرار است.(معمولا به رنگ کهربایی)

–       دیود مناطق به تعداد مناطق حریق که به هنگام حریق در آن منطقه روشن می­شوند (معمولا به رنگ قرمز) این دیودها نشان دهنده­ی هشدار هستند.

–       دیود نوری شرایط عادی (معمولا به رنگ سبز)

–       دیود نوری شرایط عیب، دیود برای نشان دادن عیب کلی در سیستم که معمولا به رنگ کهربایی یا زرد انتخاب می­شود. در بسیاری از تابلوهای کنترل مرکزی به همراه روشن شدن این دیود، یک بیزر داخلی نیز به صدا در می­آید.

–       دیود کم ظرفیت بودن باطری، روشن شدن این دیود نشان­گر آن است که باطری سیستم رو به اتمام بوده و نیازمند شارژ مجدد است.

–       دیود تنظیم اشتباه و راه اندازی مجدد، در صورت تنظیم اشتباه ریزپردازنده این نشان­گر روشن شده و در عین حال سیستم برای رفع خطا و رجعت به وضعیت پیش­گزیده مجددا راه­اندازی می­شود. روشن شدن این دیود نشان­گر توان اندک منبع تغذیه نیز می­باشد.

–       دیود نوری جریان متناوب، روشن بودن این دیود نشان­گر برقراری جریان AC به تابلوی کنترل مرکزی است. خاموش شدن آن و روشن شدن دیود نوری جریان مستقیم، نشانه­ی استفاده­ی تابلو از منبع تغذیه­ی پشتیبان است.

دیود نوری در حال کار، مانند دیود نوری شرایط عادی است و روشن بودن آن نشان­گر در مدار قرار داشتن تابلوی کنترل مرکزی و مجهز بودن فضاهای تحت پوشش به سیستم حفاظت و اعلام حریق است.

 

 

 

 

پروتکل ها در سیستم اعلام حریق

پروتکل ها زبان مشترک تجهیزات الکترونیکی می باشند. پروتکل ها در دو دسته ی پروتکل های باز و پروتکل های بسته طبقه بندی می شوند. زمانی که می گوییم یک شرکت از محصولات با پروتکل بسته استفاده می کند یعنی اطلاعاتی در مورد نحوه ی انتقال اطلاعات بین تجهیزات تولیدی خود را در اختیار دیگر سازندگان یا مصرف کنندگان نمی گذارد. به عبارت ساده تر یعنی اجازه نمی دهد شرکت های دیگر تجهیزاتی به مجموعه ی تجهیزات او اضافه کنند تا از پروتکل های مشترک استفاده کنند. دلایل زیادی برای این کار وجود دارد که مهم ترین آن ها صرفه های اقتصادی و جلوگیری از اختلالات فنی است. اما برخی از تجهیزات موجود در بازار از پروتکل های باز استفاده می کنند. دلیل این کار هم باز صرفه های اقتصادی است! شرکت هایی که خود هم سازنده ی پنل و هم سازنده ی دتکتور می باشند اغلب پروتکل های بسته را ترجیح می دهند. اما شرکت هایی که فقط تجهیزات پیرامونی یعنی مثلا دتکتور، آژیر یا فلشر می سازند از پروتکل های باز استفاده می کنند یا تجهیزات خود را کانونشنال می سازند که نیازی به تبادل اطلاعات از طریق پروتکل ها نداشته باشند.

برخی از این پروتکل ها به صورت ذیل می باشند:

Siemens: FDnet , C-Net, CAN, Cluster, Backbone, SAFEDLINK (UDP/IP),ISO1745

Notifier: OPAL , CLIP

System Sensor , Honeywell: CLIP

Mavili: VIP

SCAME: (Modbus)

INIM: (Enea, Argus, Opollo Discovery)

Hochiki: (ESP)

NSC: (ESP,Apollo XP95 & Discovery )

Teletek: (System Sensor, Teletek Electronic (TE))

SD3:(Jbus)

 

 

 

 

حفاظت در برابر صاعقه

سیستم های اعلام حریق نیز مانند سایر تجهیزات الکتریکی می بایست از اثرات مخرب مستقیم و غیر مستقیم صاعقه در امان باشند. حفاظت در برابر صاعقه به دو صورت حفاظت اولیه و حفاظت ثانویه انجام می گیرد. در حفاظت اولیه، ساختمانی که تجهیزات الکتریکی (پنل اعلام حریق) در آن وجود دارد توسط صاعقه گیر مورد حفاظت قرار می گیرند و در حفاظت ثانویه (تجهیزات الکتریکی مانند خود پنل و تجهیزات محیطی) با ارستر (Arrester) حفاظت می شوند.

این اشتباه غالب که یک سیستم ارت مناسب می تواند از خطرات صاعقه جلوگیری کند غیر قابل قبول می باشد چرا که در صورتی که ولتاژهای اضافی صاعقه، روی فازها یا خطوط دیتای تجهیزات بیفتد با القای شوک های الکتریکی صدمات شدید و گاه جبران ناپذیری را به تجهیزات الکتریکی وارد خواهد کرد. خطراتی مانند تخریب تجهیزات، آتش سوزی و صدمات نیروی انسانی.

ارسترها اغلب با پاور ورودی به صورت موازی و با خطوط دیتا به صورت سری قرار می گیرند.

 

 

 

 

فلشر (Flasher)

این چراغ­ها با نور ثابت یا چشمک زن (Flash) و هم ­چنین به صورت ثابت یا گردان ساخته شده­اند و معمولا به رنگ قرمز هستند و در دو محل نصب می­شوند:

الف) در پاگردهای راه­پله یا در راهروها:

در پاگردهای راه­پله یا در راهروها  چراغ­های فلاشری نصب می­گردند که موازی با آژیرها بسته شده­اند و همراه آژیر به کار می افتند و به آن­ها چراغ Strobe Light می­گویند. افراد ناشنوا در ساختمان با دیدن نور این چراغ­ها می­­توانند متوجه بروز حریق بشوند یا در صورت از کار افتادن احتمالی آژیرها این چراغ­ها بروز حریق را مشخص می کنند. بعضی از این چراغ­ها ممکن است با آژیر یکجا باشند. تصویر چند نمونه از آن­ها را می­بینید:

ب) در بالای سردرب واحدها یا اتاق­ها:

ممکن است در بعضی مواقع خود زون دارای قسمت­های متعددی باشد و هنگام بروز حریق نیاز به تشخیص دقیق­تر محل حریق داشته باشیم. مثلا در آپارتمان­هایی که هر طبقه یک زون می­باشد و خود دارای چند واحد است و یا در هتل­ها که اتاق­های متعددی در هر طبقه وجود دارد برای تشخیص دقیق محل حریق از چراغ Remote Indicator  استفاده می­گردد. این چراغ­ها بالای درب هر واحد نصب می­شود و تغذیه­ی مثبت آن از مثبت منبع تغذیه و منفی آن از پایه­ی مخصوص چراغ ریموت در دتکتورهای آن واحد می­باشد. این پایه روی دتکتور با حرف R مشخص می­شود. در صورت عمل کردن دتکتور این چراغ نیز روشن می­شود.

شدت روشنایی چراغ­های هشدار دهنده معمولا بین 15-177 cd است و ولتاژ کار آن­ها 12-24V است

اغلب لامپ­های مورد استفاده در چراغ­های هشدار دهنده از نوع گزنون چشمک زن هستند که نرخ ضربان آن­ها بین 1 تا 3 بار در ثانیه (1-3 Hz) است.

آژیر (Sounder)

هر سیستم اعلام حریق دارای یک مدار صوتی اعلام حریق (آژیر) می­باشد. که به وسیله­ی دیودهایی همیشه چک می­گردند تا مبادا قطعی در مدار به وجود آید.

آژیرها وسایل خبری صوتی هستند که هنگام بروز حریق به صدا در می­آیند. ساختمان آن­ها الکترونیکی بوده و معمولا پلاریزه (دارای مثبت و منفی) می­باشند. نصب آن­ها به صورت سقفی یا دیواری می­­باشد. حداقل صدای آژیر باید 65 دسی­بل یا 50 دسی­بل بیشتر از صداهای محیط باشد. مقدار قدرت صدا برای استراحت­گاه­ها 75 دسی­بل می­باشد. در صورتی­که آلودگی صوتی یا حجم وسیع محل حفاظت، امکان شنیدن صدای آژیر را برای تمام پرسنل ممکن نسازد، افزایش تعداد آژیرها و بالابردن توان آن بایستی مراعات شود. در مکان­های پر سر و صدا به ازای هر 30 ثانیه اعلام بایستی 5db توان آژیر زیادتر شود. در محل­هایی که افراد ناشنوا تردد دارند استفاده از چراغ دور گرد یا فلاشر نیاز می­باشد. در محل­هایی که درب­های بسته وجود دارد (مثل ادارات) حداقل توان آژیر بعد از عبور از درب 75db باشد.صدای آژیر می­بایست منحصر به فرد بوده، یعنی از صدای آژیر خطر سرقت یا ناهار و … متمایز باشد. در پانل­های جدید جهت مرسوم (Conventional) جهت اطمینان بیشتر از مدارات دوبل (دو مدار آژیر) استفاده می­گردد. استفاده از مدار انتهایی جهت جلوگیری از قطعی مدار ضروری است

 معمولا صدای آژیرهای ساخته شده در فاصله­ی یک متری حدود 100 دسی­بل است. معمولا به همراه بعضی از آژیرها  چراغ فلاشر هم  تعبیه می­شود تا در صورت پر سر و صدا شدن محیط و شنیده نشدن صدای آژیر چراغ فلاشر افراد را متوجه بروز حریق بنماید. تغذیه­ی آژیرها معمولا 24 ولت DC می­باشد و هنگام آلارم جریان حدود 160 میلی­آمپر می­کشند ولی در حالت عادی جریان آن­ها چند ده میلی آمپر است. در محیط­های پر سر و صدا (محیط­های کارگاهی و صنعتی) از آژیرهای موتوردار(Siren) استفاده می­شود که فرکانس خروجی 1000 تا 1800 هرتز را دارند و صدای قوی تولید می­کنند. رنگ آژیرها معمولا قرمز می­باشد

پیشنهاد می­شود در محل­های پر سر و صدا قدرت آژیر 90db و هر زون آتش یک زون آلارم داشته باشد.(پیشنهاد سازنده)

در هر زون کشف حریق (حفاظتی) حداقل یک سیستم اعلام نصب گردد. سیستم آژیر در راه­پله، انباریها و تمامی محل­ها قابل شنیدن باشد. جهت هدایت ماموران آتش­نشانی نصب سیستم اعلام شامل آژیر و چراغ دوره گرد نیاز می­باشد. در ساختمان­های مسکونی حداقل صدای آژیر 65db و در اتاق خواب 75db لازم است. در سالن­های بزرگ، جهت آژیرها نبایستی در یک امتداد باشد. تمام آژیرهایی که در یک ساختمان به کار می­روند باید دارای صدای یکنواخت و یکسان باشند و از همه جای ساختمان صدای آژیر شنیده شود.

درب ضد حریق 30db و درب استاندارد 20db و درب­های معمولی حداکثر 10db از شدت صدا می­کاهد. نرخ کاهش صدا طبق جدول حدود 3db بر متر می­باشد. افت ولتاژ مجاز برای آژیرها حداکثر 10% است. نوع معمول آژیرها 95db و 105db می­باشد. محل نصب بدون مانع و از زیر سقف حداکثر 20 سانتی­متر پیشنهاد می­شود.

 

 

 

دتکتور IR/IR/IR

این دتکتور از ترکیب سه دتکتور مادون قرمز می­باشد که یکی از دتکتورها مربوط به دریافت تشعشعات مادون قرمز در طول موج 4.3 تا 4.4 میکرومتر مربوط به CO­2 و دو سنسور دیگر یکی انرژی ساتع شده از اطراف شعله و با طول موج مشخص و دیگری اجسام داغ در محدوده­ی شعله را اندازه­­گیری می­کند.(این دو سنسور معروف بهback ground یا black body می­باشند) و یک پروسسور نسبت تمامی این تشعشعات را سنجیده و از فالت کاذب جلوگیری می­نماید. هنگامی­که تمامی منطق فازی لاجیک دال بر وجود حریق شد، این پروسسور اعلام حریق می­نماید. در بعضی از این دتکتورها یکی از سنسورها مقدار نور متشعشع شده از حریق را دریافت و پروسس انجام می­پذیرد.(سنسور سیلیکونی نوری).

این دتکتور برد بسیار بالایی دارد و شعله را در فاصله­ی 60m  را کشف می­نماید. هیچ نوع فالتی را نمی­توان ازاین دتکتور از ترکیب سه دتکتور مادون قرمز می­باشد که یکی از دتکتورها مربوط به دریافت تشعشعات مادون قرمز در طول موج 4.3 تا 4.4 میکرومتر مربوط به CO­2 و دو سنسور دیگر یکی انرژی ساتع شده از اطراف شعله و با طول موج مشخص و دیگری اجسام داغ در محدوده­ی شعله را اندازه­­گیری می­کند.(این دو سنسور معروف به back ground یا black body می­باشند) و یک پروسسور نسبت تمامی این تشعشعات را سنجیده و از فالت کاذب جلوگیری می­نماید. هنگامی­که تمامی منطق فازی لاجیک دال بر وجود حریق شد، این پروسسور اعلام حریق می­نماید. در بعضی از این دتکتورها یکی از سنسورها مقدار نور متشعشع شده از حریق را دریافت و پروسس انجام می­پذیرد.(سنسور سیلیکونی نوری).

این دتکتور برد بسیار بالایی دارد و شعله را در فاصله­ی 60m ( 1 sq) را کشف می­نماید. هیچ نوع فالتی را نمی­توان از  IR/IR/IR  انتظار داشت، منابع X-Ray، جوش­کاری، black body، کرونا و … این دتکتور نسبت به انواع دیگر بسیار مطلوب جامع و خالی از اشتباه با برد بالا می­باشد.

انتظار داشت، منابع X-Ray، جوش­کاری، black body، کرونا و … این دتکتور نسبت به انواع دیگر بسیار مطلوب جامع و خالی از اشتباه با برد بالا می­باشد.

دتکتور IR/IR

بررسی کامل شعله با پایه­ی هیدروکربن نشان داد که در این شعله­ گاز CO2 متصاعد شده از اثر سوختن دارای IR تولیدی در رنج 4.3 تا 4.4 میکرومتر می­باشد.

هم­چنین با بررسی­های بیشتر در طیف 0.9 تا 3 میکرون (IR متساعد شده از انرژی خود شعله) مقادیر عظیمی IR وجود دارد.

دتکتور  IR/IR  که می­تواند جهت سوختن مواد با پایه­ی هیدروکربن از پروسس دو طیف 4.3 تا 4.4 میکرون و 0.9 تا 3 میکرون که در اصل نسبت سنجی یا تفاضل سنجی می­نماید. (طیف 0.9 تا 3 میکرون بسیار حجیم می­باشد.) و هم­چنین وجود یک پروسسور که از وجود خطا در فضای حفاظتی می­کاهد، استفاده نماید. این دتکتور نسبت به انواع قبل برد و قابلیت اطمینان بیشتری دارد. دتکتورهای IR/IR برای طیف­های 0.8 تا 1 میکرون و 14.7 تا 16 میکرون هم طراحی و ساخته می­شوند.

اساس کار:

1-    آنالیر فیلکرها

2-    اندازه­گیری تشعشع و طول موج دریافتی

3-    نسبت سنجی بین دو سیگنال رسیده از دو سنسور مادون قرمز

در این دتکتور بیس تشعشع 4.3 تا 4.4 میکرون ناشی از CO2­ می­باشد. برد مطلوب این دتکتور 20 متر جهت (2sq ft2 ) شعله خواهد بود.

دتکتور UV/IR

وجود چند اشکال در دتکتور UV، IR و هم­چنین داشتن مزایای زیاد از قبیل سرعت، دقت، برد زیاد، سازندگان را بر آن داشت تا از ترکیب این دتکتور جهت رفع معایب و دقت عمل­کرد استفاده نمایند

همان­طور که می­دانید شعله­ها با پایه­ی هیدروکربن در دو طیف مادون قرمز با طول موج 4.3 میکرومتر و فیلکر 1 تا 30 هرتز و اشعه­ی ماورای بنفش با طول موج 0.2 تا 0.3 میکرومتر تشعشع قابل توجه دارند. ترکیب دتکتور UV/IR جمع دو دتکتور UV و IR و اندازه­گیری فیلکر به صورت And و با سیستم پروسسور با منطق فازی – لاجیک جهت تشخیص به موقع و جلوگیری از اشتباه می­باشد. طیف عملکرد دتکتور دو تایی UV/IR قابلیت اطمینان بالاتری نسبت به دتکتورهای قبلی دارد.

این دتکتور در تشخیص حریق هیدروژن که مقادیر زیادی اشعه­ی ماورای بنفش و کمی مادون قرمز تولید می­نماید، نسبت دو طیف تشعشع را نسبت به هم می­سنجد و در صورتی­که این نسبت طبق تنظیم اولیه باشد اعلام حریق می­نماید.

تشخیص شعله­ی زغال:

در این تشعشعات اشعه­ی ماورای بنفش کم و مادون قرمز زیاد می­باشد در صورتی­که درصد UV/IR اول نمی­تواند این نسبت را داشته باشد. می­توان این دتکتور را برای حریق زغال به صورت خاص تنظیم نمود(نسبت خاص UV/IR)

منابع خطا:

در این دتکتور وجود جرقه، نور، کرونای ولتاژ بالا، جوشکاری، IR منابع داغ لامپ هیدروژن، هالوژنه و غیره به تنهایی نمی­تواند خطا ایجاد کند. عامل خطا تنها هنگامی پیش می­آید که یک منبع اشعه­ی ماورای بنفش قوی مثل جوشکاری هم­زمان با جرقه (منبع IR یا اجسام داغ) فعال شوند. در این دتکتور UV با طول موج نور خورشید در کنار فیلیکر مربوط به یک منبع IR که ممکن است از حرکت یک جسم یا یک نفر در جلو جسم داغ به وجود آید عامل خطا می­باشد.

هم­چنین X-Ray و جوشکاری یا سطوح داغ و اشعه­ی ماورای بنفش ممکن است خطا به همراه داشته باشد.

محدودیت­ها

برای شعله­های کربنی­(زغال) توصیه نمی­شود. گازها، بخارات باعث کور شدن سنسور UV آن می­گردند. این دتکتور نسبت به شعله­های هیدروکربن(مایع، گاز، جامد) فلزات (منیزیم)سولفور، هیدروژن، هیدرازین و آمونیاک حساس می­باشد. سرعت عمل­کرد این دتکتور زیر 500 میلی­ثانیه است

 

 

 

دتکتور IR

دو تیپ دتکتور مادون قرمز وجود دارد:

1-    تک فرکانس

2-    طیف وسیع

در مدل طیف خاص حساسیت دتکتور بر روی طول موج  که طول موج تشعشعی تمامی سوخت­های هیدروکربن (پایه­ی هیدروکربن) است تنظیم شده است. انتخاب دامنه­ی 4.4 میکرون برای دتکتورهای IR و مزیت برجسته به همراه دارد.از یک سو تشعشعات منتتشره­ی آتش­های ناشی از این نوع سوخت­ها (هیدروکربنی) در همین پهنا قرار دارند و از سوی دیگر تشعشعات مادون قرمز خورشید در چنین دامنه­ای توسط جو زمین جذب می­شود. فیلکر حریق که بین 1 تا 30 هرتز می­باشد در این دتکتور به وسیله­ی یک فیلتر جذب می­گردد. سرعت زیاد 30 میلی­ثانیه نسبت به حریق، مقاومت در مقابل گرفتگی مانند گرد و غبار و روغن، مانند غیر حساس بودن در مقابل نور خورشید (تشعشع خاص ارسالی از خورشید به وسیله­ی جو زمین جذب شده است) و عدم حساسیت در مقابل جوشکاری، نور، X-Ray، جرقه، پدیده­ی کرونا از مزایای این دتکتور است.

این دتکتور برای حریق با پایه­ی غیر هیدروکربن مناسب نمی­باشد. نسبت به رطوبت، آب، یخ و منابع گرم (black body) حساس می­باشد و در عمل­کرد آن احتمال فالت وجود دارد.

دتکتور طیف وسیع مادون قرمز، دتکتور با حساسیت کم می­باشد که در رنج (طول موج) وسیع جهت حریق­های متفاوت استفاده می­شود ولی دچار فالت فراوان می­باشد که عملا غیر قابل استفاده است. سنسورهای مادون قرمز معمولا از جنس باریم، استرانیوم، تیتانیوم ساخته می­شود و IR دریافتی را تبدیل به جریان و پس از عبور از فیلترهای الکترونیکی جریان با فرکانس خاص عبور نموده و وارد سیستم تشخیص می­شود تاخیر چند ثانیه­ای می­تواند از بروز خطا در این دتکتور تا حدی جلوگیری نماید.(6ثانیه)

بررسی حداکثر فاصله­ی کشف دتکتورهای IR

فاصله­ی 15 متر در دمای 1300درجه­ی کلوین و سطح شعله­ی 1 فوت مربع

فاصله­ی 5 متر در دمای 700 درجه­ی کلوین و سطح شعله­ی 1 فوت مربع

دتکتور UV

اشعه­ی ماورای بنفش دارای طول موج 1000 تا 4000 آنگستروم می­باشد. طول موج ماورای بنفش رسیده از خورشید به زمین حدود 2800 آنگستروم می­باشد که در هنگام عبور از جو زمین جذب می­گردد. با بررسی­های انجام شده معلوم گشته معمولا تمامی حریق­ها تشعشع UV بین 1800 تا 2500 آنگستروم تولید می­کنند. (دامنه­ی حس­گرها حدودا در همین بازه یعنی 1800 تا 2500 آنگستروم قرار دارد.) دتکتورهای ساخته شده­ی اشعه­ی ماورای بنفش (حساس به اشعه­ی ماورای بنفش متساعد شده از شعله) نسبت به شعله­ی پایه­ی هیدروکربن-هیدروژن-فلزات بسیار حساس بوده و درسرعت حداکثر 10 میلی­ثانیه شعله را کشف می­نمایند. این دتکتور نسبت به اشعه­ی ماورای بنفش خورشید غیر حساس است.

سرعت بالا و عکس­العمل نسبتا خوب در فاصله­ی زیاد (برد بالا) از مزایای این دتکتور است. این دتکتور نسبت به جوش­کاری با طول موج بلند حساس نیست. اما X-Ray، جوشکاری با نور مرئی، جرقه، کرونا و وجود بعضی از گازها درعملکردش اختلال به وجود می­آورد. هم­چنین معمولا نور لامپ­های جیوه­ای فشار پایین و لامپ­های خورشیدی ممکن است ایجاد آلارم کاذب نماید. این دتکتور مخصوص نصب در سایت­ها می­باشد، اما به علت وجود شرایط آلارم کاذب در سایت­ها، نصب آن در سایت­های مسقف بهتر است